در حالی که دستش را دراز کرد بود که کاسه سوپ را بردارد، مادرش کاسه سوپ را از جلو دستانش برداشت و به برادر کوچک‌ترش داد. این رفتار مادر، چندان هم غیرمعمول نبود. از هر فرصتی استفاده می کرد تا او را تحقیر کند. پدرش اگرچه مانند مادر سعی در آزار او نداشت، اما هر از گاهی با صدای بلند در خانه تکرار می‌کرد که بچه به این زشتی تا حالا کسی ندیده. وضعیت در مدرسه هم چندان بهتر نبود. علی رغم این که دانش‌آموز تیزهوشی بود اما معلمش، به دلیل مهاجر و اقلیت بودن او، از هیچ فرصتی برای این که ثابت کند که او هوش زیادی ندارد نمی‌گذشت. با این همه کوچه پس‌کوچه‌های بروکلین را با پاهای ورم‌کرده می‌گشت تا کتابخانه‌ای و کتابی تازه‌ای پیدا کند.
دیدگاه و یادداشت
چطور می‌توانیم در زمان رکود اقتصادی بازهم موفق ظاهر شویم؟
اختلالی برای مدیران و کارآفرینان
بازگشت به دنیای هنرهای دیجیتال
آن کودک
جمع‌سپاری نجات یک گنجینه
آن صفحهنمایشهای بالای شهر