یادگیری ماشین

هوش مصنوعی مجموعه‌ای کم‌نظیر از قابلیت‌ها و توانمندی‌ها را در اختیار توسعه‌دهندگان برنامه‌های کاربردی قرار می‌دهد. توسعه‌دهندگان می‌توانند از مزایای یادگیری ماشین یا یادگیری عمیق برای ساخت مکانیزم‌های جست‌وجوی هوشمندانه، ساخت پروفایل‌های کاربری سفارشی، پیاده‌سازی فرامین صوتی در برنامه‌های کاربردی یا تعامل با دستیاران هوشمند در برنامه‌های خود استفاده کنند و به این ترتیب عملکردهای برنامه کاربردی خود را بهبود بخشند. توسعه‌دهندگان می‌توانند از قابلیت‌های یادگیری ماشین در نرم‌افزارهای کاربردی به شکلی استفاده کنند تا برنامه‌ها ببینند، بشنوند و از خود واکنش‌های هوشمندانه نشان دهند. با گسترش فناوری‌هایی همچون یادگیری ماشین و حضور ملموس آن‌ها در زندگی بشر برخی مهارت‌های برنامه‌نویسان نظیر تبحر در حل مسائل، درک چگونگی کارکرد سامانه‌های فنی و بهینه‌سازی آن‌ها اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

اگر فیلم تائو (Tau) به کارگردانی فدریکو آلساندرو محصول 2018 را دیده باشید، با من هم عقیده هستید که امروزه بسیاری از مفاهیم این فیلم در دنیای ما رنگ واقعیت به خود گرفته‌اند. پهپادهای هوشمندی که مسئولیت نظارت بر محوطه درونی ساختمان را عهده‌دار بودند توسط هوش مصنوعی کنترل می‌شدند و این هوش مصنوعی بود که همه مسائل امنیتی را زیر نظر قرار داده بود. جالب است مشابه یک چنین رویکردی در دنیای واقعی ما وجود دارد.

تولید پردازنده‌های کامپیوتری با رویکرد فعلی نمی‌تواند مدت زیادی ادامه یابد و این موضوع سبب شده تا گونار توفتی، استاد فناوری‌‌های رایانه‌ دانشگاه علم و فناوری نروژ، برای ساخت رایانه‌ها روش کاملا جدیدی پیشنهاد ‌دهد؛ روشی که از مغز انسان و البته نانوفناوری الگو می‌گیرد.

یادگیری ماشین یکی از مباحث سنگین و پیچیده دنیای هوش مصنوعی است، اما به لطف چهارچوب‌های غنی و قدرتمندی که تولید شده پیاده‌سازی مدل‌های یادگیری ماشین به مراتب ساده‌تر از گذشته شده‌اند. چهارچوب‌هایی شبیه به تنسورفلو (TensorFlow) روند دستیابی به داده‌ها، مدل‌های آموزشی، ارائه پیش‌بینی‌ها و پالایش نتایج را سهولت بخشیده‌اند.