دانش کامپیوتر

نزدیک 50 سال است که از عمر خط فرمان می‌گذرد و همچنان به کار خود ادامه می‌دهد. ترمینالهای متنی حتی در عصر کامپیوترهای دسکتاپ گرافیکی و دستگاههای مجهز به صفحات لمسی، هنوز هم بهترین روش برای دستیابی به بسیاری از وظایف هستند. در حقيقت، خط فرمان با ساخت یک اپلیکیشن ترمینال ویندوز قدرتمند توسط مایکروسافت که در ویندوز 10 با نام PowerShell معرفی شد ارج و قرب بیشتری پیدا کرد.

اولین کامپیوتر ممریستوری برنامه‌پذیر (و نه صرفا آرایه‌ای از ممریستورها که به‌واسطه کامپیوتر دیگری کار کند) در مقیاس آزمایشگاهی در دانشگاه میشیگان ساخته شد. با کمک کامپیوتر ممریستوری برنامه‌پذیر می‌توان هوش مصنوعی را مستقیما روی ابزارهای کوچک و کم‌مصرف مثل تلفن‌های هوشمند و حسگرها پردازش کرد. با وجود پردازنده هوش مصنوعی روی تلفن هوشمند، دیگر لازم نیست که مثلا دستورهای صوتی کاربر، پیش از اجرا ابتدا به سرورهای ابری شرکت ارسال شود و لذا زمان پاسخگویی به درخواست‌های کاربر کاهش می‌یابد.

در دو بخش پیشین از «داستان سه مخترع ترانزیستور» به نقش ویلیام شاکلی و والتر براتین در اختراع ترانزیستور اشاره شد. آخرین قسمت این مجموعه به جان باردین (1991-1908) اختصاص دارد. تا امروز، جان باردین تنها دانشمندی است که دو جایزه نوبل فیزیک را در کارنامه علمی خود ثبت کرده است. اولین نوبل فیزیک به‌پاس اختراع اولین ترانزیستور دنیا مشترکا به باردین و دو همکار دیگرش ویلیام شاکلی و والتر براتین اهدا شد. دومین نوبل فیزیک جان باردین نیز به‌خاطر طرح نظریه ابررسانایی مشترکا به وی و دو فیزیکدان دیگر تعلق گرفت.

والتر هاوسر براتین (Walter Houser Brattain) در سال 1945 در آزمایشگاه‌های بل به عضویت گروهی درآمد که ویلیام شاکلی آن را رهبری می‌کرد. آن‌ها پس از تقریبا دو سال کار بی‌حاصل سرانجام در 16 دسامبر موفق شدند اولین ترانزیستور دنیا را بسازند. براتین دانشمند تجربی گروه و در واکاوی خواص سطوح نیمه‌رسانا متخصص بود؛ او و جان باردین در این‌باره مشارکت فعالی داشتند. براتین روند پیشرفت گروه را در دفترچه یادداشت آزمایشگاهی خود ثبت می‌کرد (شکل 1). تمام پیشرفت‌ها و جزییات مهم عملکرد ترانزیستور با جزییات در این دفترچه قید شده است و لذا امروزه دارایی ارزشمندی در تاریخ علم به شمار می‌رود.