شبکه

تحولات رخ داده در چند سال گذشته در حوزه استراتژی‌های سازمانی، نشان می‌دهند که سازمان‌ها در حال تدوین خط‌مشی‌های جدیدی هستند که این خط‌مشی‌ها به‌طور مستقیم فرهنگ ‌سازمانی را نشانه رفته‌اند. این فرهنگ ‌سازمانی جدید که به‌طور مستقیم بخش‌های توسعه نرم‌افزار و تیم‌های عملیاتی را مخاطب قرار داده، اعلام می‌دارد، در حال ورود به عصر جدیدی هستیم که در آن رویکردهای رایج و سنتی مدیریتی و حاکمیتی قادر نیستند نسبت به تحولات نوین به‌درستی از خود واکنش نشان دهند. فناوری‌های نوینی همچون زنجیره بلوکی، اینترنت اشیا، شهرهای هوشمند و.... در حال جایگزین شدن هستند و شما نمی‌توانید بر مبنای رویکردهای سنتی ضمانت دهید پروژه‌ای که در دست دارید یا محصولی که در نظر دارید آن را تولید کنید، در زمان تحویل بالاترین کیفیت را به همراه خواهد داشت. در نظر داشته باشید، آماده‌سازی یک محصول برای عرضه به بازار در موعد مقرر یا ارائه یک پروژه در زمان تعیین‌شده جزو مباحثی نیستند که ساده از کنار آن‌ها عبور کنید. برای غلبه بر چنین مشکلات و چالش‌هایی باید به دنبال اتخاذ یک‌رویه منسجم و یکپارچه باشید. به عبارت دقیق‌تر، تیم‌های عملیاتی و توسعه در سازمان شما مجبور هستند برای موفقیت و دستیابی به اهداف از پیش تعیین‌شده با یکدیگر کاملا هماهنگ بوده و بر مبنای یک خط‌مشی‌ واحد، با تفکرات خلاقانه و خاص خود همسو شوند. تیم‌های توسعه همواره به دنبال آن هستند که قابلیت‌های جدیدی را به یک محصول اضافه کنند، اما در مقابل تیم‌های عملیاتی سعی دارند که همواره شرایط را مطلوب نگه‌داشته و تا حد امکان از پیاده‌سازی تغییراتی که ممکن است محیط اجرایی را دستخوش تغییر سازند، اجتناب کنند. در چنین شرایطی شما نمی‌توانید دو تیم را بر مبنای الگوی مدیریت سنتی در کنار هم نگه دارید. نگاهی گذرا به تاریخچه شکست استارت‌آپ‌ها و سازمان‌های بزرگ نشان می دهد که در بیشتر موارد تیم‌های عملیاتی و توسعه نه تنها قادر نبودند به شیوه درستی با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و کار کنند، بلکه در برخی موارد رویارویی‌هایی نیز با یکدیگر داشته‌اند. مشکلاتی این‌چنینی دست‌مایه به وجود آمدن مفهومی شد که ما امروزه از آن به نام دواپس نام می‌بریم.