دیدگاه و یاداشت

امروز بسیاری از مردم ایران صاحب یک گوشی هوشمند هستند که به اینترنت متصل می‌شود و به همین واسطه، در یک یا چند شبکه اجتماعی و پیام‌رسان عضو شده‌اند.. روزانه مطالب زیادی از این طریق به آن‌ها می‌رسد که بخش مهمی از این مطالب، اخبار منفی یا افشاگری‌هایی در حوزه‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، ورزشی و … است. به یقین می‌توان گفت، بخش قابل‌توجهی از خوراک مجازی که دریافت می‌کنیم، شایعه، دروغ، جعل و تهمت هستند. این‌که دیگران از پشت این گوشی به اخبار و اطلاعات دسترسی دارند و در مورد همه مسائل کائنات نظر می‌دهند، این توهم را در ما ایجاد کرده که ما هم باید در مورد هر چیزی نظر بدهیم و هر نظری را نیز بپذیریم.

در آستانه بیست‌ویک‌سالگی، شبکه از چندسو مورد هجوم قرار گرفته است. در این بیست سال، شبکه کم بحران به خود ندیده است. بحران‌هایی که هر یک به تنهایی می توانستند بنگاه فرهنگی کوچکی را به نابودی بکشانند. هر چه بود اما، نهالی که در بیست سال قبل کاشتیم، به کمک طیف وسیعی از دوستان و همکاران، و البته با استقبال و کمک مخاطبان، بیست‌سالگی را نیز تجربه کرد. رسیدن به بیست‌سالگی را می‌توانیم به نفع خود تفسیر کنیم و چنین فرض کنیم که حداقلی از رضایت از جانب مخاطبان و شرکت‌ها وجود داشته است.

کافی است کمی در گوگل جست‌وجو کنید تا انبوهی از جملات الهام‌بخش درباره موفقیت در کارآفرینی پیدا کنید؛ عباراتی چون ادامه راه در هر شرایطی و این‌که هرکسی که باشید می‌توانید کسب‌وکار خود را راه بیندازید و... . کما‌این‌که دستیابی به این موفقیت با استمرار امکان پذیر است اما آیا همه باید بخواهند که چنین کاری کنند؟ حقیقت این است که جو غالب و همین جملات، ممکن است بسیاری را به ‌اشتباه بیندازد و به‌جای اغنای درونی و خشنودی، به ناامیدی و یاس از خود برساند. هدف من از نگاشتن یادداشت، این بود که چکیده‌ای از تجربه‌های شخصی خود را در زمینه تاسیس کسب‌وکار و همچنین استارت‌آپ به رشته تحریر درآورم تا شاید نقشی در به ثمر رسیدن یک رویا داشته باشم.

سال‌های دور، وقتی تازه وب‌گردی را به طور حرفه‌ای آغاز کرده بودم، مقاله‌های زیادی درباره ردگیری فعالیت‌های کاربران در اینترنت از سوی سایت‌های اینترنتی و بنگاه‌های تبلیغاتی خواندم و نوشتم. اما شاید بیشتر این داستان‌ها برایم شبیه یک فیلم علمی تخیلی «ریدلی اسکات» یا «کریستوفر نولان» بودند و رنگ واقعیت به خود نمی‌گرفتند. اما این روزها، اوضاع فرق کرده است. وارد هر سایتی می‌شوم، دقیقا مودمی را به من پیشنهاد می‌کند که دیشب در سایت دیجی‌کالا جست‌وجو کردم یا درباره‌اش یک مطلب از پی‌سی‌مگزین خواندم.