حمیدرضا تائبی

برای اغلب مردم واژه رمزنگاری اطلاعات به‌معنای آسودگی خیال است. به ‌طوری که اطمینان حاصل می‌کنند افراد غیرمجاز به داده‌های شخصی آن‌ها روی دستگاه‌های الکترونیکی یا فضای ابری دسترسی نخواهند داشت. البته در این بین گروه دیگری نیز وجود دارند که با شنیدن این واژه به یاد باج‌افزار‌هایی می‌افتند که داده‌ها را رمزگذاری کرده و به آن‌ها اجازه نمی‌دهند تا زمانی که مبلغ باج را پرداخت کنند، به داده‌های خود دست پیدا کنند. اما فارغ از این بحث‌ها یک حقیقت مسلم در ارتباط با این فناوری وجود دارد. گزارشی که چندی پیش منتشر شد نشان داد پروتکل رمزنگار WPA2 که در ارتباط با رمزنگاری ارتباطات بی‌سیم به کار می‌رود، روزانه از سوی میلیاردها دستگاه مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما پرسشی که در این میان مطرح می‌شود این است که اساساً فناوری رمزگذاری چیست و آیا این فناوری به‌اندازه کافی ایمن است که بتوانیم به آن اعتماد کنیم؟ در این مقاله سعی خواهیم کرد به زبانی ساده و کوتاه به این پرسش پاسخ دهیم.