کرونا و فراجهانی که ما را فرا خواهد گرفت
بسیاری از هم سن و سال‌های من، اتاق‌های گفتگوی یاهو مسنجر را به‌ یاد می‌آورند. محیط‌هایی که در آن کاربران با آی‌دی‌هایشان گرد هم می‌آمدند و با متن‌ و صدا، یا به تعبیر آن روزها، با «ویس» به گفتگو با هم می‌پرداختند. این دورانی که از آن صبحت می‌کنم دوران رونق کامپیوترها بود و هنوز از اسمارت‌فون‌ها و نرم‌افزارهای شبکه‌های اجتماعی خبری نبود. دورانی که برای متصل شدن به شبکه جهانی، باید چند ثانیه و حتی چند دقیقه، سر و صدای مودم کامپیوترتان را تحمل می‌کردید و وقتی سر و صدا تمام می‌شد، نفس راحتی می‌کشیدید و با سرعت لاکپشتی آن زمان به اینترنت می‌رسیدید. برخلاف حالا که اینترنت همیشه و همه جا با یک اشاره در دسترس است. گاهی عصر‌ها از کوچه‌ای می‌گذرم که معمولاً چند پسربچه، کنار هم و روی نیم‌پله‌ جلوی در خانه‌ای، گوشی به‌دست نشسته‌اند. معلوم است که مشغول بازی آنلاینی هستند و با این‌که کنار هم نشسته‌اند اما در دنیای خود به‌صورت یک تیم زندگی می‌کنند؛ می‌دوند، پنهان می‌شوند، می‌کشند و کشته می‌شوند. اینجا از دید منِ رهگذر، کوچه‌ای است با چند پسربچه مشغول بازی آنلاین. ولی در حقیقت، اینجا یک میدان نبرد است.آنها مرا نمی‌بینند و در دنیای خود غرق شده‌اند. آن‌ها حتی با اینکه گوشی‌های ساده‌ای دارند، در محیطی زندگی می‌کنند که می‌توان آنرا به نوعی «فراجهان» دانست. فراجهانی که با عینک‌های واقعیت مجازی و صدای فراگیر، به‌طور کامل انسان را از جهان فیزیکی‌اش جدا خواهد کرد.

1606683296_1_0.gif

با خودم فکر می‌کنم اگر آن سال‌ها کرونا شایع شده بود، با فناوری‌ها و ابزارهای ارتباطی آن  دوره چطور می‌توانستیم به کار و زندگی‌مان برسیم؟ با آن کامپیوترهای بزرگ، آن اینترنت کند و ابزارهایی که هیچ کدام برای دوران قرنطینه آماده نبودند.  آیا کرونا در آن سال‌ها جرقه‌ای می‌شد برای ایجاد یک تحول اساسی در فناوری؟ آیا کرونا می‌توانست این انگیزه را ایجاد کند که شرکت‌های فناور، ایده‌های دیوانه‌وار کارکنان خود و حتی داستان‌های علمی تخیلی را سریع‌تر به واقعیت نزدیک کنند و آنچه اکنون به آن رسیده‌ایم، در آن سال‌ها به دستمان می‌رسید؟ رایانش کوانتومی، فضای ابری، چاپ سه‌بعدی، کلاس‌های مجازی، زنجیره بلوکی و ده‌ها مورد دیگر از جمله ایده‌هایی هستند که در دوران کرونا فرصت یافتند بیشتر دیده شوند و حتی به‌عنوان تنها راه‌حل برخی از مشکلات پیش آمده در دوران شیوع این بیماری به آن‌ها توجه شد (در بخش «شاهراه اطلاعات» به‌طور مفصل به این موارد پرداخته‌ایم). 

زندگی در دنیای مجازی هم از جمله همین ایده‌های دیوانه‌وار است. ایده‌ای که شاید پیاده کردن‌ آن در دوران پیش از کرونا آن‌چنان هم ضرورتی نداشت. اما حالا و در دوران مرگ‌های گسترده و قرنطینه فراگیر، دنیای مجازی به پناهگاهی امن برای در امان ماندن از ویروس تاجدار تبدیل شده است. همین هم باعث شده که اکنون، نگاه به زندگی مجازی دست‌کم برای من که سال‌ها این موضوع را دنبال کرده‌ام جذاب‌تر از همیشه باشد. حالا ما با چیزی فراتر از یاهومسنجر و حتی سکند‌لایف مواجه هستیم.  فروردین۸۷ در مقاله‌ای با عنوان «سکندلایف: آزمایشگاه مجازی جامعه‌شناسی» به جامعه مجازی سکندلایف اشاره کردم و این‌که در آن دوران، چطور زندگی در قالب‌ آواتارهای سکندلایف محبوبیت یافته بود تا جایی‌که خیلی‌ها برای خریدن ارز مجازی این جهان مجازی موسوم به «دلار لیندن»، دلار واقعی خرج می‌کردند. این جهان مجازی چنان پرجمعیت شده بود که توجه جامعه‌شناسان را به‌خود جلب کرد و آن‌ها به این دنیا به‌عنوان یک ابزار قدرتمند شبیه‌سازی جامعه و تحقیق بر روی آن نگاه می‌کردند. هفت سال بعد یعنی در سال ۹۴ هم مارک‌ زاکربرگ با حرکتی دو میلیارد دلاری شگفتی آفرید و از علاقه فیس‌بوک به ایجاد یک جهان مجازی مبتنی بر واقعیت افزوده و آواتارها پرده برداشت ( در شماره ۱۷۰ ماهنامه شبکه و در مطلبی با عنوان «در انتظار ماتریکس فیس‌بوک» به این موضوع پرداختم). حرکتی که امسال به بار نشست و فیس‌بوک موفق شد در مقیاسی بزرگ آن‌را در قالب دنیای مجازی «ورک‌رومز» بیازماید. حتی شبکه اجتماعی کلاب‌هاوس هم که مبتنی بر گفتگوهای صوتی است و حاصل کرونا، قرار است جهان خود را واقعی‌تر کند و با افزودن صدای فراگیر، مخاطب را در یک اتاق مجازی صوتی قرار دهد. 

بیش از یک دهه از دوران سکندلایف گذشته است و حالا می‌توان جهان‌های مجازی ساخت که حتی اقتصادی قوی‌‌تر از سکندلایف داشته باشد. زنجیره‌ بلوکی و رمزارزها که آن‌ها هم در همین دوران کرونا خیز قابل‌توجهی برداشتند ایده جهان‌های مجازی را تقویت خواهند کرد. کرونا در کنار مرگ و وحشتی که به بشر امروز تحمیل کرده‌، موتور محرکه‌ای هم شده است تا بسیاری از فناوری‌ها از  جمله آن‌هایی که برای مجازی‌سازی جهان، ایجاد فراجهان و جهان‌های موازی لازم هستند با سرعت بیشتری پا بگیرند. کرونا بشر امروز را وادار کرده است تا در قالب آواتار و آی‌دی به دنیای مجازی پناه ببرد. دنیایی که قرار است روز به روز فراگیرتر و جذاب‌تر و واقعی‌تر شود. فراجهانی که شاید به همین زودی ما را فرا بگیرد. یادمان باشد همین حالا، افرادی مثل ایلان ماسک به‌طور جدی ایده اتصال مغز انسان به کامپیوتر را دنبال می‌کنند. ایده‌ای که فراجهان را فراتر از عینک‌های واقعیت مجازی و صدای فراگیر خواهد برد. ماتریکس ما را فرا خواهد گرفت. آیا آماده‌ایم؟

ماهنامه شبکه را از کجا تهیه کنیم؟
ماهنامه شبکه را می‌توانید از کتابخانه‌های عمومی سراسر کشور و نیز از دکه‌های روزنامه‌فروشی تهیه نمائید.

ثبت اشتراک نسخه کاغذی ماهنامه شبکه     
ثبت اشتراک نسخه آنلاین

 

کتاب الکترونیک +Network راهنمای شبکه‌ها

  • برای دانلود تنها کتاب کامل ترجمه فارسی +Network  اینجا  کلیک کنید.

کتاب الکترونیک دوره مقدماتی آموزش پایتون

  • اگر قصد یادگیری برنامه‌نویسی را دارید ولی هیچ پیش‌زمینه‌ای ندارید اینجا کلیک کنید.
برچسب: 

ایسوس

نظر شما چیست؟