شبکه عصبی

در سال‌های اخیر بسیاری از کاربران به‌خوبی دریافته‌اند که چطور از خود در مقابل مهاجمان فضای مجازی محافظت کنند. آن‌ها در نصب نرم‌افزارهای تلفن همراه دقت زیادی می‌کنند، وارد هر لینکی نمی‌شوند و رمزهای عبور مناسبی برای خود انتخاب می‌کنند. بااین‌حال، پیشرفت فناوری و افزایش امکانات دستگاه‌های دیجیتال، روزنه‌های نفوذ جدیدی را به روی مهاجمان می‌گشاید و زمان می‌برد تا کاربران عادی متوجه این دریچه‌های نفوذ شوند و روش مسدود کردن آن‌ها را بیاموزند. در ای مقالی مثالی از چنین روزنه‌های نفوذی را بررسی خواهیم کرد؛ این‌که چطور مهاجمان می‌توانند با دستورهای صوتی و بدون این‌که کسی متوجه شود، ده‌ها دستیار صوتی را فریب دهند.

هوش مصنوعی در حال پیشرفت است و دیگر به حضور این موجود ناشناخته در لابه‌لای خبرهایی که می‌خوانیم و می‌شنویم عادت کرده‌ایم. این موجود نادیده می‌تواند به زبان چینی شعر بگوید. هوش مصنوعی تا کجا در زندگی ما پیش خواهد رفت؟ تا کجا مراقب ما خواهد بود؟ هوش مصنوعی دیگر یک داستان نیست؛ واقعیت محضی است که باید مراقبش باشیم.

رایانش درون‌حافظه‌ای (In-Memory Computing یا Computational Memory) یک مفهوم نسبتا جدید است و در این روش سعی می‌شود از خصوصیات فیزیکی ابزارهای ذخیره‌سازی، هم برای ذخیره‌سازی و هم برای پردازش اطلاعات استفاده شود.

محققان ام‌آی‌تی تراشه ویژه‌ای طراحی کرده‌اند که سرعت محاسبات شبکه‌های عصبی را 3 تا 7 برابر افزایش و در عین حال میزان مصرف توان را تا ۹۵ درصد کاهش می‌دهد.