یک روبات کوچک که اعتماد به نفس کودکان را بالا می‎برد

یادگیری به وسیله یاد دادن یک روش اثبات شده برای دانش‌آموزان است تا به مهارت‌های تازه دست یابند. اما آیا این شیوه وقتی کودکان به روبات‎ها به جای دیگر بچه‎ها آموزش می‎دهند هم کارآمد است؟

محققان سوئیسی اینگونه فکر می‎کنند، آنها یک روبات 58 سانتی‌متری به نام  CoWriter طراحی کرده‎اند که روبروی چشم شما می‎نشیند. به کودکان گفته شده بود که یک مجموعه از حروف آهن‌ربایی را  روی یک میز بچینند و از دوستان خود بخواهند تا کلماتی را روی یک تبلت بنویسند، بعد به روبات یاد بدهند همان کلمات را با دست بنویسد.
وقتی این روبات عمدا قلم را به اشتباه دست می‎گرفت دانش‌آموز سعی می‎کند این کار اشتباه روبات را به شیوه درست خود تصحیح کند. این دانش‌آموزان تصور می‎کردند دارند به روبات آموزش می‎دهند، اما در واقع خودشان در حال یادگیری بودند.

هدف استفاده از CoWriter تنها آموزش دادن توانایی نوشتن فیزیکی نیست، بلکه تقویت اعتماد به نفس‌دانش آموز در نوشتن هم از دیگر وظایف این روبات است. سورین لماگنان، محقق در موسسه فناوری فدرال سوئیس در لوزان، می‎گوید: "ما معتقدیم که بعد از چند ساعت معلم بودن، موانع بازدارنده پیش روی آنها کم‌کم ناپدید شده و برای پیشرفت رو به جلو عزت نفس کافی را کسب خواهند کرد. اغلب اوقات مسئله این نیست که آن‌ها در نوشتن مشکل دارند، بلکه احساس می‎کنند که نمی‎توانند درست بنویسند".

معمولا یادگیری به وسیله یاد دادن اگر کودکان در زمینه خاصی در کلاس مشکل جدی داشته باشند جواب نخواهد داد. برای دانش‌آموزانی که می‎خواهند به دانش‌آموزان دیگری که از آنها بهتر هستند درس بدهند، دانش آموز دوم باید تظاهر به بد بودن کند. روبات‌ها از طرف دیگر می‎توانند در هر سطحی که شما مایل باشید برنامه‌ریزی شوند. نکته تاثیرگذار این است که این روش انعکاسی از توانایی‌های خود کودک خواهد بود و نتیجه این خواهد شد که دانش‌آموزان این حس را نخواهند داشت كه از دیگران بدتر هستند.

CoWriter به وسیله جستجو در بانک اطلاعاتی هزاران نمونه از دست نوشته‎ها حروف را بازتولید می‎کند و به نمونه‌ای که خواسته کودک را برآورده می‎کند می‎رسد. هر چند این شیوه روزهای نخستين خود را سپری می‎کند و به آزمایشات بیشتری نیاز دارد، اما به نظر می‎رسد درعمل ثابت شده است این روش به خوبی کار می‎کند. لماگنان قصد دارد تابستان امسال آزمايشات فشرده‌ای را با چهار یا پنج داش‌آموز به انجام برساند.

این پروژه تنها یکی از چندین پروژه‌ای است که لماگنان و همکارانش در دانشگاه مشغول کار روی آن در "آزمایشگاه تعامل انسان با کامپیوتر در یادگیری و راهنمایی" (CHILI) هستند.
یکی دیگر از این پروژه‌ها Pen 2.0 نام دارد، یک دستیار آموزش همگانی درباره اندازه یک فنجان. این دستگاه روی یک میز قرار می‎گیرد و به دانش‌آموزان کمک می‎کند مفاهیم را به شیوه فیزیکی و با حس لامسه  فرا بگیرند. برای مثال، برای یاد گرفتن اینکه چطور زمین به دور خورشید می‎چرخد، یک دستگاه نقش زمین را ایفا می‎کند و دستگاه دیگر نقش خورشید را دارد. دانش‌آموزان می‎توانند فاصله نسبی بین خورشید و زمین و اینکه این حرکات چگونه شب و روز را پدید می‎آورند را درک کنند.

لماگنان تاکید می‎کند که روبات‎های کلاس درس هر چقدر هم که توانایی انجام این کار را داشته باشند، باز جای معلم‎های واقعی را نخواهد گرفت. او می‎گوید: "ما می‎خواهیم مطمئن شویم ابزارهايی را می‎سازیم که می‎توانند به معلمان کمک کنند، نه اینکه جایگزین آنها شوند. CoWriter نقش دانش‌آموزی را ایفا می‎کند که نمی‎داند چطور باید بنويسید و این چیزی نیست که معلمان بتوانند خودشان انجام دهند. ما در حال ابداع نقشی هستیم که قبلا وجود نداشته است".