داده

سال‌های متمادی است که رهبران کسب ‌و کار و همچنین سازمان‌های فعال در حوزه فناوری اطلاعات از عبارت «داده‌‌ها طلای نوظهور هستند» استفاده می‌کنند. این عبارت را با مترادف‌های مختلفی همچون «دیگر نفت یک منبع ارزشمند نیست و این داده‌ها هستند که جای این منبع طبیعی را اشغال کرده‌اند» بسیار شنیده‌ایم. اما سؤالی که هنوز به‌درستی پاسخ داده نشده است این است که به‌راستی داده‌ها تا چه اندازه بااهمیت هستند؟ آیا داده‌ها به‌معنای واقعی کلمه طلای نوین هستند و اگر این چنین است، چرا داشتن داده‌های بسیار زیاد در بعضی موارد دردسرآفرین و مشکل‌ساز است؟