هرمز پوررستمی

دکتر بابک زنده‌دل نوبری سال 1357 در تبریز متولد شد و پس از اخذ دیپلم در رشته ریاضی و فیزیک و کسب لیسانس در رشته «ریاضیات کاربردی در کامپیوتر» در دانشگاه صنعتی امیرکبیر، کارشناسی ارشد خود را در رشته «مدیریت فناوری اطلاعات» در دانشگاه علوم و تحقیقات پشت سر گذاشت. وی در نهایت مدرک دکترای «مدیریت در گرایش تحقیق در عملیات» را با رساله‌ای در زمینه ارزیابی ریسک استقرار ERP از دانشگاه تهران اخذ کرد. او از سال 1382 در مجموعه‌های مختلف دانشگاهی و صنعتی (از جمله مدیریت فناوری اطلاعات در سه دانشکده دانشگاه تهران) به کسب تجارب فنی و مدیریتی مشغول بوده است. در بخش صنعتی نیز در کارخانه «آپاداناسرام» به‌عنوان مدیر منابع انسانی و مشاور سیستم‌ها و روش‌ها مشغول به کار بوده و مدتی نیز در دانشگاه خاتم (از زیرمجموعه‌های بانک پاسارگاد) به‌عنوان مدیر IT کار کرده است. وی در زمینه مشاوره هم با شرکت‌ها و سازمان‌های مختلفی در حوزه طراحی و بهبود فرایندها (همچون فرایندهای منابع انسانی) سابقه همکاری داشته است. در حال حاضر، دکتر بابک زنده‌دل نوبری مدیر کل دفتر برنامه‌ریزی و نظارت سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران است.

در بسیاری از ادارات ما، بنیادهای دولتی و نیمه‌دولتی (سابق) و حتی خصوصی و نیمه‌خصوصی، شما یک مجرم هستید. این که یک مجرم تمام عیار هستید یا خرده‌پا، بستگی به اداره‌ای دارد که می‌روید و بستگی به خواسته‌ای دارد که دارید. اما در اصل مجرم بودنتان شک نکنید. هم مجرمید و هم موجودی مزاحم که یا خلوت شاعرانه کارمندی را آشفته‌ کرده‌اید یا مزاحم مناظره کارشناسانه چند کارمند در فردای روز بازی پرسپولیس و استقلال شده‌اید...

در این‌که با وجود گرمای زیاد تابستان این دیار و کم‌آبی و انواع زیادها و کم‌های دیگر، فصلی سرد را در وادی کسب‌وکار در پیش خواهیم داشت، بر کسی پوشیده نیست. صنعت و تجارت کشور بعد از یک دوره تحریم‌های شدید، نوعی از ثبات را در چند سال گذشته تجربه کرد که نمی‌توان آن را رونق کامل اقتصادی و صنعتی دانست، اما به‌دلیل ثبات‌ نسبی قیمت‌ها و شرایط اقتصادی و امکان همکاری با تعدادی از بازیگران بین‌المللی عرصه‌های کسب‌وکار توانست نوعی از رشد را تجربه کند. اما با توجه به تحولات سیاسی به نظر می‌رسد که این دوره ثبات نسبی نیز به پایان خود نزدیک شده است.

چرا خشم و عصبانیت براى بر باد دادن یک شغل کافى هستند؟ برای این که خشم و به دنبال آن عصبانیت همه چیزهایی را که برای بر باد دادن یک شغل کافی است را در خود یک جا جمع کرده‌اند.

مدتی است که ابزارهای همراه کارکنان، در عمل به بخشی از ناوگان ارتباطی و پردازشی شرکت‌ها و سازمان‌ها تبدیل شده است. به نظر می‌رسد که چند سالی است وارد عصر (BYOD (Bring Your Own Device) شده‌ایم؛ عصری که به گزارش موسسه گاردنر، نیمی از سازمان‌ها و شرکت‌ها، از BYOD به عنوان یک سیاست راهبردی در کسب‌وکار و فعالیت‌های خود استفاده می‌کنند. اما BYOD به چه معنایی است؟

کار در خانه، تنها پوشیدن پیژامه و خوردن غذا در حالی که خرده‌ریزه‌های آن روی صفحه‌کلید می‌ریزد نیست! اگر مقدمات این کار را فراهم کنید و به اصول کار در خانه پای‌بند باشید، می‌توانید کار در خانه را به یک موفقیت و یک تجربه لذت‌بخش و کارآمد برای خودتان تبدیل کنید. برنامه‌نویسان و طراحان وب، مدیران سایت‌های اینترنتی، طراحان گرافیک، مهندسان طراحی و معماری، نویسندگان و مترجمان و بسیاری دیگر از افرادی که کارهای خلاقانه دارند، روز به روز تمایل بیشتری پیدا می‌کنند که در خانه کار کنند. این روزها حتی اپراتورهای بسیاری از شرکت‌ها، نه تنها در محل شرکت حضور ندارند؛ بلکه حتی ممکن است در کشوری دیگر در خانه خود مشغول به کار باشند.

در بسیاری از نمایشگاه‌ها از جمله الکامپ، تعداد قابل توجهی از غرفه‌ها، از بازدیدکنندگان اطلاعات شخصی و شغلی‌شان را می‌گیرند و احتمالا بعد از اتمام نمایشگاه، برای این افراد برشور، کاتالوگ یا ایمیل و پیامک تبلیغاتی می‌فرستند. حالا شرکت‌هایی را تصور کنید که کارشان به گونه‌ای است که در تمام مدت سال از افراد و موسسات، اطلاعات می‌گیرند. آیا تاکنون به این فکر کرده‌اید که این سازمان‌ها و یا شرکت‌ها با این اطلاعات چه می‌کنند؟ گذشته از کار اصلی خود، آیا از این اطلاعات استفاده دیگری هم می‌کنند یا این اطلاعات به شکل‌های مختلف، در انباره‌های ذخیره‌سازی این سازمان‌ها خاک می‌خورند؟