مقایسه دو محصول مجازی‌ساز VSphere و Hyper-V

هایپروایزر یا ناظر ماشین مجازی (Virtual Machine Monitor) نوعی برنامه کامپیوتری است که اجازه ساخت و اجرای ماشین‌های مجازی را می‌دهد. در واقع، با توجه به این‌که اصطلاح هایپروایزر برگرفته از سوپروایزر است و از لحاظ مفهوم هایپر بالاتر از سوپر است، در نتیجه، هایپروایزر ناظری بر یک ناظر دیگر شناخته می‌شود. ماشینی که هایپروایزر در آن اجرا می‌شود به‌عنوان ماشین میزبان شناخته می‌شود و هر ماشین مجازی ساخته‌شده روی آن ماشین میهمان است. ماشین میزبان برای هر میهمان یک سخت‌افزار مجازی فراهم کرده و آن ماشین را مدیریت می‌کند. هایپروایزر دو نوع است:
نوع اول هایپروایزر مستقل (Native Hypervisor) است. این نوع از هایپروایزر برای پشتیبانی از ماشین‌های مجازی به‌طور مستقیم روی سخت‌افزار نصب می‌شود. از جمله هایپروایزرهای این‌گونه می‌توان به Microsoft Hyper-v ،VMware ESX/ESXi، Oracle VM Server ،Linux KVM و Citrix Xen Server اشاره کرد. نوع دوم هایپروایزر وابسته است که قابلیت نصب روی سیستم‌عامل را دارد که از جمله این هایپروایزرها می‌توان به Microsoft Virtual PC ،VMware Workstation و Oracle Virtual Box اشاره کردد. 

مطلب پیشنهادی

مجازی‌سازی در آینده

مجازی‌سازی در سال‌های آتی چه وضعیتی خواهد داشت؟

VMware VSphere و Microsoft Hyper-V کدام یک بهتر است؟

زمانی‌که پای بودجه‌بندی و برنامه‌ریزی در IT به میان می‌آید، نخستین گزینه مدنظر اطمینان یافتن از بهترین بازده سرمایه‌گذاری است. با در نظر گرفتن این موضوع و برای کمک به شما یک مقایسه بین VMware vSphere و Microsoft Hyper-V انجام دادیم تا بتوانید تشخیص دهید که کدام‌یک برای شما و محیط کاریتان مناسب‌تر است.
بدون‌شک، مجازی‌سازی یکی از گرایش‌های مهم در زمینه IT به‌شمار می‌آید. به نقل از «انستیتو گارتنر»، بیش از نیمی از سرورهای در حال کار به‌صورت مجازی هستند و تا سال 2020 مجازی‌سازی 98 درصد از هزینه‌های فناوری اطلاعات را شامل می‌شود. این افزایش هزینه‌های مجازی‌سازی راه‌های کارآمد و ارزان‌تر را برای کاهش خرابی، افزایش بهره‌وری، کاهش هزینه‌های سخت‌افزاری و بسیاری از موارد دیگر به ارمغان می‌آورد.
اگر به‌تازگی می‌خواهید وارد محاسبات ابری شوید شاید این برای شما مهم باشد که بدانید نقش سیستم‌های هایپروایزر در محیط کاریتان چگونه خواهد بود. هر دو پلتفرم مجازی VMware vSphere و Microsoft Hyper-V از چند جهت قابل مقایسه‌اند. هرکدام از آن‌ها یک مجموعه متفاوت از مزایا و معایب را نشان می‌دهند. در ادامه این دو را به‌صورت مستقیم با یکدیگر مقایسه کرده‌ایم. هر دو ابزار با معماری نوع 1 پیاده‌سازی شده‌اند. هر دو محصول در دو زیرشاخه از این معماری قرار می‌گیرند که عبارت‌اند از: هایپروایزر یکپارچه (Monolithic Hypervisor) و هایپروایزر ریز هسته (Microkernel Hypervisor). 

معماری VMware vSphere

VMWare، روش‌های زیادی را برای ارائه سیستم‌های مجازی ارائه می‌دهد که در این مقاله نگاه ما فقط به ابزار vSphere است. vSphere از یک طراحی یکپارچه استفاده می‌کند، به این معنا که درایورهای دستگاه، جزئی جدایی‌ناپذیر از سیستم هایپروایزر است. بزرگ‌ترین مزیت vSphere استقلال آن است که برای اجرا به سیستم‌عامل نیاز ندارد، همچنین به هیچ کنترل امنیتی برای لایه‌های آن نیازی نیست. vSphere می‌تواند مانند یک سیستم‌عامل تمام قابلیت‌های اجرایی را داشته باشد.
به غیر از سختی کار با vSphere، مشکل بزرگ این نرم‌افزار این است که اگر چه VMware فهرست بلند بالایی از سخت‌افزارها را برای اجرا ارائه می‌دهد اما شما نمی‌توانید آن را روی سخت‌افزار پشتیبانی‌نشده راه‌اندازی کنید. همچنین برای شناسایی درایورهای دستگاه توسط لایه‌های هایپروایزر زمان زیادی نیاز داریم. هر فایل خرابی می‌تواند باعث کندی شناسایی یا حتی باعث قفل کردن یا از کار افتادن (Crash) سیستم شود. 

شکل1. معماری vSphere محصول شرکت VMware

مزایای VMware vSphere

• عدم نیاز به سیستم‌عامل برای کنترل اجزای مدیریتی سیستم
• عدم نیاز به پچ‌های جداگانه برای کنترل لایه‌های مختلف (به علت یکپارچگی سیستم)
• مدیریت متمرکز به دلیل یکپارچگی سیستم
• قابلیت اتصال از راه دور به ماشین مجازی
• قابلیت استفاده از چندین پردازنده برای یک ماشین مجازی
• تفکیک بار پردازشی روی چندین ماشین مجازی
• قابلیت تکرار سرور، یعنی اجرای یک سرور روی چند ماشین مجازی برای اطمینان بالا
• خدمات پس از فروش خوب توسط شرکت
• نصب و راه‌اندازی کامل 
• قابلیت استفاده از سرویس‌های تحت وب آمازون.

معایب VMware vSphere 

• ناسازگاری با سخت‌افزارهایی که VMware پشتیبانی نمی‌کند.
• درایورهای مجتمع دستگاه، زمان بارگذاری اولیه را افزایش می‌دهد.
• یادگیری مشکل نرم‌افزار
• هرگونه کد خرابکار ممکن است سیستم را کند یا از کار بیندازد.
• بسته آزمایشی آن بسیاری از عملیات‌ها را پشتیبانی نمی‌کند. 

مطلب پیشنهادی

استفاده از چند سیستم عامل روی یک ماشين

بوت دوگانه یا ماشین مجازی: کدامیک مناسب کار شما است

Microsoft Hyper-V  به‌عنوان رقیب

Hyper-V، شرکت میکروسافت می‌تواند به شرکت‌ها برای راه‌اندازی یک ابر خصوصی یا خدمات عمومی آن یا سرورهای مجازی کمک قابل‌توجهی کند. Hyper-V، بخشی جدایی‌ناپذیر از ویندوز سرور است و می‌تواند جداگانه به‌عنوان یک سرور مجازی نصب شود. Hyper-V، به‌صورت یک سیستم ریز هسته تولیدشده، پس درایور‌های دستگاه به‌صورت جداگانه در لایه‌های کنترلی اجرا می‌شوند. قابلیت‌های زیر در لایه کنترلی قرار دارد:
• مهاجرت داده‌ها از یک سیستم به سیستم دیگر
• پشتیبانی از سیستم‌فایل NTFS و SMB
• انتقال زنده از یک سیستم به سیستم دیگر (بدون خاموشی سرور)
• قابلیت تکثیر سرور برای بالا بردن قابلیت اطمینان.
لایه هایپروایزر مستقل است و شامل قسمت شبکه و ذخیره‌سازی است. طراحی یکپارچه VMware نیز به همین صورت است، یعنی لایه سخت‌افزاری شامل شبکه فیزیکی و دستگاه‌های ذخیره‌سازی می‌شود.
برای بیشتر ادمین‌های سیستم، یادگیری و کار کردن با محصولات مایکروسافت می‌تواند راحت‌تر باشد. شاید بتوان گفت بهترین مزیت Hyper-V مدیریت راحت‌تر درایورهای دستگاه است. با توجه به این نکته که دستگاه‌های جدید می‌توانند بدون درایور به سیستم متصل شوند، پس طیف وسیعی از دستگاه‌ها قابلیت اتصال به Hyper-V را دارند. هر درایور جدیدی به‌طور مستقیم در سیستم‌عامل که در لایه کنترلی است، نصب می‌شود. این درایورها از طریق ماشین مجازی به سخت‌افزار دسترسی پیدا می‌کنند.
فقط چند دقیقه طول می‌کشد تا Hyper-V علاوه بر نقش اصلی مجازی‌سازی، سرویس‌های سرور را نیز نصب و راه‌اندازی کند. همچنین، از آنجا که کدهای هایپروایزر مایکروسافت فقط 600 کیلوبایت است، بارگذاری اولیه چندان طول نمی‌کشد. علاوه بر این‌ها و برخلاف vSphere، هیچ خطری برای تزریق کد فاسد به لایه هایپروایزر وجود ندارد، زیرا مایکروسافت هیچ API را برای این لایه قرار نداده است. به همین دلیل، در بسیاری از موارد، تعمیر و نگهداری بسیار ساده است، زیرا هیچ خرابی وجود ندارد. پس پشتیبان‌گیری و انتقال زنده سیستم سریع‌تر و آسان‌تر انجام می‌شود.

شکل2. معماری Hyper-V  محصول شرکت مایکروسافت

مزایای Hyper-V 

معایب Hyper-V 

مقایسه ویژگی‌های vSphere و Hyper-V

نتیجه‌گیری