دنیای فناوری در تب‌وتاب هوشمندی‌سازی شهرها

نمایشگاه CES امسال با همه خوبی‌ها و بدی‌های آن به پایان رسید. نمایشگاهی که هرساله در آن طیف گسترده‌ای از محصولات و گجت‌های جالب عرضه می‌شود. درحالی‌که پاناسونیک از تلویزیون شفاف خود رونمایی می‌کرد، در غرفه دیگری شرکت بی‌ام‌و فناوری‌های مرتبط با ماشین‌ها و کلاه کاسکیت واقعیت مجازی خود را به نمایش گذاشته بود.

در غرفه‌های دیگر شرکت‌ها با روبات‌های هوشمند به سراغ آموزش کودکان رفته بودند؛ اما در نمایشگاه امسال بازار گجت‌های هوشمندی که ویژه ساختمان‌ها و منازل طراحی‌شده بودند، بسیار داغ بود. سامسونگ از نسل جدید تلویزیون هوشمند خود رونمایی کرد. تلویزیونی که عملکرد آن شباهت بسیاری به یک هاب دارد. با این تفاوت که این تلویزیون توانایی متصل کردن اشیا هوشمند خانه را به یکدیگر دارد. اپل از نسل جدید HomeKit خود رونمایی کرد. یک کیت هوشمند که به بهترین شکل ممکن با پریزها و لامپ‌های هوشمند به تعامل می‌پردازد، به‌طوری‌که کاربران با استفاده از برنامه‌ای که روی اسمارت‌فون آن‌ها قرار می‌گیرد به تعامل با این گجت‌ها می‌پردازند.

در سوی دیگری از نمایشگاه از یک شارژر منحصربه‌فرد ارائه شد؛ شارژی که نه‌تنها بدون نیاز به برق توانایی خودشارژی دارد، بلکه توانایی شارژ یک آی‌فون یا گوشی گلکسی را نیز دارد. عرضه این تجهیزات هوشمند یک پیام روشن را برای ما مخابره می‌کند، دنیای ما به سمت و سویی می‌رود که در آن کمتر خبری از اشیا غیرهوشمند خواهد بود؛ اما این فناوری‌ها باهدف به‌کارگیری در خانه‌های هوشمند طراحی‌شده‌اند. به‌عبارت‌دیگر لامپ هوشمندی که توانایی پخش آهنگ را داشته و در همان لحظه قادر به جستجو در دنیای وب بوده و به فناوری بلوتوث تجهیز شده است تنها در خانه‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرد؛ اما در خارج از خانه‌ها، شهرهای هوشمند قرار دارند؛ شهرهایی که در آن‌ها وسایل عمومی بدون آن‌که نیازی به دخالت مستقیم انسان‌ها باشد، خود قادر به تأمین نیازهای خود خواهند بود.

این شهرهای هوشمند از طریق ارتباطات بی‌سیم قادرند تا ضمن سرویس‌دهی مناسب به شهروندان، هزینه‌های جانبی را به طرز محسوسی کاهش دهند؛ به عبارت دقیق‌تر شهرهای هوشمند اشاره به جایگذاری پیشرفته فناوری و مجموعه‌ای از داده‌ها در زیرساخت‌هایی دارند که همگی این زیرساخت‌ها در تعامل با اینترنت‌اشیا قرار خواهند داشت. اینترنت‌اشیا واقعیتی است که اکنون به طرز ملموسی در زیرساخت‌های محیطی که در آن زندگی می‌کنیم واردشده است. از مدت‌ها قبل شرکت‌های بزرگی همچون سیسکو، ای‌بی‌ام، اینتل با همکاری دانشگاه‌ها و مقامات دولتی برنامه‌ریزی‌هایی برای طراحی دستگاه‌های داده محور برای انتقال مدیریت مواد زائد، اجرای قانون و به‌کارگیری انرژی به شیوه کارآمد و مؤثری که تأثیر مطلوبی بر روند زندگی شهروندان داشته باشند، آغاز کرده‌اند. در حال حاضر با استفاده از اسمارت‌فون‌ها، ساعت‌ها و دیگر گجت‌های هوشمند این توانایی راداریم تا اطلاعات موردنیاز خود را از این دستگاه‌های هوشمند دریافت کرده و تعامل خوبی با آن‌ها داشته باشیم. کامیون‌های حمل زباله، در‌خصوص حمل زباله‌ها هشدار می‌دهند و حس‌گرهای ماشین‌ها به‌طور مستقیم ما را به سمت پارکینگ‌ها هدایت می‌کنند.

رایج‌ترین مدلی که امروزه در دنیای کسب‌وکار کاربرد پیداکرده است، طراحی برنامه‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری است که ویژه اینترنت‌ اشیا ساخته‌ شده‌اند. به‌طوری ‌که این محصولات با نبوغ خاصی که در طراحی آن‌ها به‌کاررفته است، به شکل هوشمندانه‌ای با محیط پیرامون خود ارتباط برقرار می‌کنند. به‌کارگیری بودجه عمومی مهم‌ترین انگیزه‌ای است که این پروژه را روبه‌جلو می‌برد. هرچند بسیاری از مردم در ارتباط با موج جدید فناوری که در حال آمدن است یک جنبه احتیاطی در پیش‌گرفته‌اند؛ اما واقعیت این است که این دستگاه‌ها به‌گونه‌ای طراحی‌شده‌اند تا اطلاعات شخصی زندگی انسان را با بیش‌ترین جزییات ممکن، جمع‌آوری کنند. به‌طور مثال ما به کجا مسافرت می‌کنیم؛ با چه کسانی معاشرت می‌کنیم یا حتی چگونه مواد زائدی را که تولید کرده‌ایم دفع می‌کنیم. کمی خطرناک به نظر می‌رسد که ما به‌سرعت اقدام به طراحی و بازیابی راه‌حل‌هایی باهدف بهبود زندگی روزمره شهروندان داشته باشیم؛ به‌طوری‌که برخی از جنبه‌های حریم خصوصی یا امنیت اطلاعات را در این زمینه نادیده بگیریم. با این‌همه فناوری اینترنت اشیا و ادغام شدن آن‌ها با زیرساخت‌های حیاتی همچنان مسیر رو به رشد خود را ادامه داده و به‌طور فزاینده‌ای کارکرد خود را در این زمینه به ما نشان داده و خواهند داد.

به رنار مار نویسنده مشهور کتاب‌های پرفروش و از سخن‌رانان برجسته کسب‌وکار و متخصص داده‌ها در همین زمینه کتابی را تحت عنوان «کلید کسب‌وکار و تجزیه‌وتحلیل ترافیک داده‌ها» Big Data in Practice؛ Key Business Analaytics به رشته تحریر درآورده است. به شما پیشنهاد می‌کنیم برای روشن‌تر شدن این مفهوم نگاهی به کتاب این نویسنده داشته باشید. شهرهای هوشمند واژه‌ای است که در طول این سال‌ها زیاد درباره آن مطلب شنیده یا خوانده‌ایم. به نظر می‌رسد تا رسیدن به سال 2020، نزدیک به 400 میلیارد دلار برای پیاده‌سازی این مفهوم هزینه خواهد شد.

شاید به این مقالات هم علاقمند باشید: