در انتظار دوقلوی دیجیتالی

یک دوقلو دیجیتالی در شرایط آرمانی همان تصمیماتی را می‌گیرد که خود فیزیکی شما آن تصمیمات را می‌گیرید که بازهم اگر به فیلم‌های تخیلی علاقه داشته باشید، چیزی شبیه به فیلم روز ششم است. تصور بیشتر ما این است که خاص و منحصربه‌فرد هستیم و چیزی نمی‌تواند جانشین ما بشود، اما صبر کنید. اگر اطلاعات کافی در اختیار هوش مصنوعی قرار دهید تا بتواند استنتاج‌هایی در مورد شخصیت، رفتار اجتماعی و تصمیم‌های شما در حوزه‌هایی مثل خرید بگیرد، شرایط کاملا متفاوت خواهد بود. 

ما در عصر کلان داده‌ها قرار داریم؛ به این معنا که حجم گسترده‌ای از اطلاعات درباره نگرش‌ها و علاقه‌مندی‌های ما و نحوه تفکر ما در رسانه‌های اجتماعی، اینترنت و گوشی‌های هوشمند وجود دارند که همگی توسط روبات‌های هوشمند به دور از چشم ما جمع‌آوری می‌شوند. تصور کنید تمامی اشتراک‌ها، لایک‌ها و نوشته‌های شما در وب‌سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی تجزیه‌و‌تحلیل شوند. ماحصل این تحلیل‌ها به احتمال زیاد باعث می‌شوند دوقلوی دیجیتالی شما از خود شما بزرگ‌تر شود! به این معنا که بتواند تصمیمات بهتری نسبت به شما اتخاذ کند. 

این‌که سازمان‌ها تا چه اندازه علاقه‌مند به جمع‌آوری داده‌ها در مورد ما هستند، مشخص نیست. متاسفانه، برنامه‌های به‌ظاهر بدون مشکلی مثل برنامه‌هایی که برای سفارش قهوه استفاده می‌شوند، این ظرفیت را دارند تا اطلاعات زیادی در مورد شما جمع‌آوری کنند. به‌طور مثال، تصور کنید سابقه خرید کتاب‌های الکترونیک، لباس‌ها و گجت‌های شما از تمامی برنامه‌های خرید جمع‌آوری شود. طبیعی است که شرکت‌ها به اطلاعات کاملا دقیقی در مورد روحیات، سبک زندگی و علاقه‌مندی‌های شما دست پیدا خواهند کرد. یک نمونه قابل تامل در این زمینه، رسوایی کمبریج آنالیتیکا بود که نشان داد شرکت‌ها تا کجا علاقه‌مند به نفوذ در زندگی مردم هستند. 

یکی از مفاهیم مهمی که پیرامون دوقلوی دیجیتالی قرار دارد، مفهوم وفاداری است. وفاداری به این معنا که یک نسخه یا مدل تا چه اندازه با الگوی فرد هماهنگ است. وفاداری در شبیه‌سازی و کپی‌برداری دیجیتالی، به میزان یکسان بودن نمونه دیجیتالی به نمونه واقعی اشاره دارد. یک دوقلوی دیجیتال به درجه بالایی از وفاداری نیاز دارد تا بتواند اطلاعات دنیای واقعی و زمان واقعی را در خود جای دهد. از دید مثبت، دوقلو‌های دیجیتال دستاوردهای مهمی در صنعت به‌همراه دارند. اگر بتوانیم یک سیستم تعاملی انسان و ماشین را شبیه‌سازی و در ادامه مدل‌سازی کنیم، توانایی تخصیص منابع، پیش‌بینی کمبود‌ها و خرابی‌ها و حوادث مختلف را خواهیم داشت، بدون آن‌که یک انسان در معرض تهدیدات واقعی قرار بگیرد. یک دوقلوی دیجیتالی، داده‌های زیادی در مورد علاقه‌مندی‌ها، سوگیری‌ها و رفتار‌های خوب و بد یک فرد دارد و در نتیجه قادر است با ضریب دقت بالایی رفتار یک فرد در شرایط مختلف را پیش‌بینی کند. این الزامات یادآور این مسئله هستند که دستیابی به یک دوقلو دیجیتال واقعی در آینده نزدیک دشوار است، اما دور از انتظار نیست. همچنین، اگر شرکت‌ها به این نتیجه‌گیری کلی برسند که سطح وفاداری را کاهش دهند، ممکن است تا چند سال دیگر دوقلوی دیجیتالی خود را داشته باشید. 

با این‌حال، نگرانی‌های خاصی در مورد مسائل اخلاقی این فناوری وجود دارد. ساخت یک دوقلوی دیجیتال پیامدهای اجتماعی و اخلاقی زیادی به‌ویژه در یکپارچگی داده‌ها، دقت پیش‌بینی یک مدل، ظرفیت‌های نظارتی مورد نیاز برای ساخت و به‌روز‌رسانی یک دوقلوی دیجیتال، مالکیت و دسترسی به یک دوقلو دیجیتال به‌وجود می‌آورد. علاوه بر این، آمارها و ارقام همیشه دقیق نیستند. داده‌های جمع‌آوری‌شده در مورد ما به رفتار‌ها و عادت‌های ما در موقعیت‌های خاص متکی هستند. به همین دلیل، همواره این احتمال وجود دارد که خطایی در جمع‌آوری و تفسیر آمار به‌وجود آید. 

یکی از مسائل اخلاقی مهم در این زمینه، تفسیر اشتباه است. به طوری‌که الگوریتم فرض می‌کند اعداد معنایی عینی دارند و صریح هستند. به‌طور معمول، هنگامی که به اعداد نگاه می‌کنیم، متوجه می‌‌شویم معانی خاصی دارند و عمدتا در ابزارهای اندازه‌گیری از آن‌ها استفاده می‌شود. با این‌حال، یک ابزار اندازه‌گیری ممکن است در یک زمینه خوب کار کند، اما لزوما در همه زمینه‌ها خوب نخواهد بود. یکی دیگر از مسائل حقوقی در این زمینه، عدم برقراری توازن میان داده‌ها، حریم خصوصی و نظارت است.

هرچه داده‌ه‌های جمع‌آوری‌شده محدود باشند، شکاف‌های دیجیتالی بزرگ‌تر می‌شوند. مسئله دیگر تضادهای فرهنگی است. جامعه‌ای را تصور کنید که اساس آن سنتی است و همه کارها به‌شیوه سنتی انجام می‌شود، در حالی که در جامعه دیگری همه‌چیز شبیه‌سازی‌شده و مبتنی بر نمونه‌های دیجیتالی هستند که هوش مصنوعی آن‌ها را ساخته است. در چنین شرایطی این دو جامعه به چه صورتی قادر به تعامل با یک‌دیگر هستند، آن هم در شرایطی که دوقلوهای دیجیتالی و هوش مصنوعی همه کارها را هزاران بار سریع‌تر انجام می‌دهند. همچنین، همواره احتمال سوء‌استفاده از دوقلوهای دیجیتالی توسط افراد وجود دارد، به همین دلیل برای اطمینان از حفظ حقوق دیجیتالی، ما نیاز به نظارت مستمر و مستقل داریم. به هر ترتیب، ظهور دنیاهای مجازی و تجهیزات سخت‌افزاری واقعیت ترکیبی قابل استفاده در این دنیاها به این نکته اشاره دارند که موافق باشیم یا مخالف، در آینده نزدیک برای انجام برخی کارها به دوقلوی دیجیتالی نیاز خواهیم داشت.