تعداد پرشمار ترانزيستورها؛ نگاهی عملی به قانون مور

این مطلب یکی از مقالات پرونده ویژه «پنجاه سالگی قانون مور» است. برای دانلود رایگان کل این پرونده ویژه اینجا را کلیک کنید. 
نرخ رشد توليد آن‌ها فراتر از تصور است. شمار ترانزيستورهایی که در سال 2014 ساخته شد، از تعداد ترانزيستورهایی که تا پيش از سال 2011 ساخته شده ‌بودند، بيش‌تر است. حتی رکود بزرگ اخير در اين صنعت نيز چندان تأثير بازدارنده‌ای نداشت. توليد ترانزيستور در سال 2009 - سالی که در آن صنعت نيمه‌رسانا شاهد رکود گسترده‌ای بود - بيش از کل توليد ترانزيستور تا پيش از سال 2007 بود. 
از ديد قانون مور، اين اتفاق دور از انتظار نبود. مهندسان با نوآوری و هرچه‌ کوچک‌‌تر کردن ريزقطعه‌ها توانسته‌اند در مساحتی مشخص از سيليکون ترانزيستورهای بيش‌تری را جای دهند. نتيجه اين‌ کار کاهش مداوم هزينه توليد هر ترانزيستور است (قيمت ترانزيستور که ردگيری و بررسی آن ساده‌تر است، در نمودار1 نيز نشان داده شده ‌است). 

داده‌ها از VLSI Research

اين کاهش پايدار و پيش‌بينی‌پذير قيمت ارمغانی خودبه‌ساز بود. از آن‌جا که توليدکنندگان کالاهای الکترونيک ممکن است به قانون مور وابسته باشند، می‌توانند برای آينده برنامه‌ريزی و برای توسعه کالاهایی سرمايه‌گذاری کنند که کارایی بهتری دارند. تا اندازه‌ای شگفت‌انگيز است که اين وضعيت باعث گسترش رشد اقتصادی شد. صنعت نيمه‌رسانا با قانون مور به‌گونه‌ای فزاينده چنان شکوفا شد که نه تنها به نيازهای موجود پاسخ گفت، بلکه به ساخت و عرضه دستاوردهای کاملاً جديد نيز کمک کرد.