داستان شکل‌گیری بیت‌کوین و رمزارزها چگونه آغاز شد؟

اجازه دهید این مطلب را با داستان جالبی آغاز کنیم. قرن‌ها پیش جامعه‌ای در جزایر میکرونزیا به‌نام یَپ زندگی می‌کردند که پول رایج جالبی داشتند. آن‌ها ‌از قرص‌هایی از سنگ آهک استفاده می‌کردند که سنگ رای نامیده می‌شد. یَپ‌ها واقعا سنگ‌های رای را جابجا نمی‌کردند یا به شکلی که ما از سکه استفاده می‌کنیم مبادله نمی‌کردند، زیرا سنگ‌های رای سنگین بودند. بزرگ‌ترین آن‌ها چهار تن وزن و قطرش ۳/۵ متر بود. به همین دلیل یَپ ها فقط ثبت می‌کردند که چه کسی مالک چه قسمتی از کدام سنگ است. داستانی در مورد دریانوردانی وجود دارد که یکی از این سنگ‌ها را از اقیانوس می‌گذراندند و با مشکلی مواجه شدند و سنگ در دریا افتاد. ‌در این بین، دریانوردان به جزیره اصلی برگشتند و به همه گفتند چه اتفاقی افتاده و همه متقاعد شدند که حرف دریانورد‌ان درست است و هنوز  مالک سنگ هستند، حتی اگر در کف اقیانوس باشد، اما هنوز بخشی از اقتصاد یَپ است. شاید با خود تصور کنید که این داستانی متعلق به یک گروه کوچک است که قرن‌ها پیش زندگی می‌کرده‌اند، اما اتفاقاتی مثل برای قرن‌های متمادی به اشکال مختلف تکرار شده‌اند و جوامع به اشکال مختلفی در حال تکرار این داستان هستند.

در سال ۱۹۳۲، بانک فرانسه از ایالات متحده خواست تا دارایی‌هایشان را از دلار به طلا تبدیل کنند، اما حتی فکر حمل این طلا‌ها به اروپا هم خیلی سخت بود. ‌بنابراین فردی به مکانی که طلا‌ها در آن نگه‌داری می‌شد رفت و برچسبی روی آن‌ها قرار داد که این طلا‌ها متعلق به فرانسه است و همه قبول کردند که طلا متعلق به فرانسه است، درست مثل سنگ‌های رای. 

نکته‌ای که قصد داریم با نشان دادن این دو مثال به آن بررسیم این است که ذاتا چیزی‌هایی مانند دلار یا سنگ یا سکه ارزشمند نیست. تنها دلیلی که این چیز‌ها ارزشی دارند این است که ما همگی تصور مشترکی از آن‌ها داریم و به دلیل تصمیم ما ارزشمند شده‌اند. پول یعنی تبادل و معامله‌ای که ما با هم داریم. پول مفهومی واقعی نیست. یک داستان مشترک است که ما از ارزشش به هم می‌گوییم. یک افسانه عمومی و این واقعا موضوعی قدرتمند است. 

در دو دهه اخیر، ما شروع به استفاده از پول دیجیتال کرده‌ایم. پس پول من مستقیما واریز می‌شود، اجاره‌ام را با حواله بانکی می‌پردازم. مالیاتم را اینترنتی پرداخت می‌کنم و هر ماه، مقدار کمی پول از حقوقم کسر می‌شود و در صندوق سرمایه‌گذاری مشترک (تامین اجتماعی) سرمایه‌گذاری می‌شود. تمامی این کار‌ها واقعا تغییر یک‌ها و صفر‌ها در رایانه است. حتی چیزی ملموس مانند سنگ یا سکه هم نیست. پول دیجیتال کاری می‌کند که می‌توانم پول کسی را آن طرف دنیا ظرف چند ثانیه بدهم. 

دلیل کار کردنش، این است که سازمان‌هایی بزرگ تعهد هر صفر و یکی را بر عهده دارند که روی یک رایانه تغییر می‌کند و وقتی خطایی به وجود می‌آید، مشکل آن سازمان‌های بزرگ است یا حداقل، وظیفه آن‌ها است تا حلش کنند. این ساختار اصطکاک زیادی دارد. چقدر طول کشید تا شرکت‌های کارت اعتباری استفاده از شماره رمز و تراشه را عملی کردند؟ ‌با این‌حال، کارت‌های اعتباری در همه کشورها به یک شکل قابل استفاده نیستند. این اصطکاک است. انتقال پول بین کشورها و تبدیل ارزها واقعا پر هزینه است: اصطکاک. یک کارآفرین در یک کشور می‌تواند یک تجارت آنلاین را ظرف چند دقیقه راه بیاندازد، اما وام گرفتن و دریافت پول برایش سخت است که معنای درست اصطکاک است. دسترسی ما به پول دیجیتال و توان ما در معاملات آزاد توسط این نگهبانان محدود شده است. موانعی زیادی در این ساختار برای کند کردن مسائل وجود دارد. 

دلیلش این است که پول دیجیتال واقعا مال من نیست، ثبت آن در بانک‌های اطلاعتی که مال بانک من است انجام می‌شود، در شرکت کارت اعتباری من یا شرکت سرمایه گزاری من و این شرکت‌ها می‌توانند بگویند «نه». اگر من یک تاجر در پی پل باشم و پی‌پل اشتباها من را متهم به تقلب کند، همین اتفاق می‌افتد. حسابم مسدود می‌شود و پولم را نمی‌گیرم. 

این سازمان‌ها مانع بروز خلاقیت می‌شوند. چند نفر از شما از ابزار فیس‌‌بوک فوتو، گوگل فوتو، یا اینستاگرام استفاده می‌کنید؟ عکس‌های من همه‌جا هستند. داخل گوشی من، در لپ تاپ من، در گوشی قدیمی من، در دراپ باکس. در تمام این وب‌سایت‌ها و خدمات مختلف‌شان هستند و بیشتر این خدمات با هم کار نمی‌کنند. به هم متصل نمی‌شوند و در نتیجه، بایگانی عکس‌هایتان بهم ریخته می‌شود.

همین اتفاق وقتی می‌افتد که این سازمان‌ها تامین پول را هم مدیریت می‌کنند. بسیاری از این خدمات با هم کار نمی‌کنند، و درنتیجه، مانع توانایی ما در پرداخت‌ می‌شود. و هزینه تعاملات مالی را بالا می‌برد. تا کنون، ما دو مرحله از پول را تجربه کرده‌ایم. در دنیای آنالوگ، باید با این اشیاء تعامل کنیم، و پول با سرعتی محدود، -- سرعت آدمی جابجا می‌شود. در دنیای دیجیتال، بسیار دورتر و سریعتر حرکت می‌کند، اما ما هنوز محتاج این سازمان‌ها، این دروازه‌بانان هستیم. پول تنها با سرعت بانک‌ها جابجا می‌شود. 

ما در شروع مرحله جدیدی از پول هستیم. آینده پول قابل برنامه ریزی بودن است. وقتی که نرم افزار و پول را ترکیب کنیم، پول چیزی بیشتر از تنها ارزشی ثابت می‌شود، و دیگر نیازی به این سازمان‌ها برای تامین امنیت نداریم. در دنیایی قابل برنامه‌ریزی، ما انسانها و سازمان‌ها را از این حلقه خارج می‌کنیم. و وقتی این اتفاق بیافتد، دیگر حس اینکه در حال معامله هستیم را نمی‌کنیم. پول از طریق نرم‌افزار هدایت می‌شود، و بصورتی امن و مطمئن هدایت می‌شود. 

پول رمزنگاری شده، اولین قدم در مسیر این تکامل است. پول رمزنگاری شده، پولی دیجیتال است که توسط هیچ دولت یا بانکی هدایت نمی‌شود. پولی است که طراحی شده تا جهانی بدون واسطه‌ها کار کند. بیت کوین فراگیر‌ترین پول رمز‌نگاری شده است. اما اکنون صدها از این نوع وجود دارند. اثریوم،لایت کوین، استیلار، دوج‌کوین، و اینها تنها تعدادی از معروف‌ها هستند. و اینها همه واقعا پول هستند. رستوران سوشی پایین خیابان من بیت‌ کوین قبول می‌کند. من برنامه‌ای روی گوشی‌ام دارم که برای خرید ساشیمی از آن استفاده می‌کنم. اما این‌ها فقط برای معاملات کوچک نیست. در ماه مارس، معامله‌ای انجام شد که ۱۰۰٬۰۰۰ بیت کوین را جابجا کرد. که معادل ۴۰ میلیون دلار آمریکا می‌شود. 

پول‌های رمزنگاری شده بر پایه رشته خاصی از ریاضیات پایه گزاری شده‌اند که رمزنگاری نامیده می‌شوند. رمزنگاری بررسی این است که چگونه یک ارتباط را ایمن کنیم، که در مورد دو چیز خیلی مهم است: پوشش اطلاعات بگونه‌ای که از دید عادی مخفی باشد، و تایید مبدا هر بسته از اطلاعات. رمزنگاری پایه بسیاری از ساختار‌های اطراف ماست، و آنقدر قدرتمند است که زمانی دولت آمریکا آن را به عنوان سلاح ارزیابی کرده بود. 

در طول جنگ دوم جهانی، شکستن رمز تجهیزاتی مثل انیگما برای شناسایی ارتباطات دشمن و تغییر مسیر جنگ حیاتی بود. امروزه، هرکسی با یک مرورگر جدید اینترنت از یک سیستم پیشرفته رمز‌نگاری استفاده می‌کند. و این چیزی است که برای امن کردن کارهایمان در اینترنت استفاده می‌کنیم. و به این خاطر است که تایپ کردن رمز‌های ورود ما و ارسال اطلاعات مالی در وب سایت‌ها امن می‌شود. پس کاری که بانک‌ها معمولا برایمان انجام می‌دادند -- انتقال امن پول دیجیتال -- حالا با یک نرم‌افزار رمزنگاری هوشمند انجام می‌شود. و این بدان معنی است که دیگر نیازی به بانک‌ها نداریم تا معاملاتمان امن باشند. می‌توانیم خودمان انجام دهیم. 

بیت کوین بر پایه همان نظریه‌ای که از«یَپ» استفاده می‌کردیم است، این آگاهی جهانی و عمومی انتقال پول. در بیت کوین، من با انتقال بیت کوین به دیگران خرج می‌کنم، و با انتقال بیت کوین به من، پول در می‌آورم. 

تصور کنید که ما یک کاغذ جادویی داریم. پس کاری که با این کاغذ می‌کنیم این است که یک برگ از آن را به شما می‌دهم و اگر چیزی رویش بنویسید، یکباره روی کاغذ من هم نوشته می‌شود. حالا فرض کنید که از این کاغذ به همه بدهیم و همه حواله‌هایی که در ساختار بیت کوین انجام می‌دهند را رویش بنویسند. همه این حواله‌ها همه‌ جا روی کاغذ‌های دیگران کپی می‌شوند. و من به مال خودم نگاه می‌کنم و صورتی از همه حواله‌هایی که انجام می‌شود دارم در کل اقتصاد بیت کوین. این همان چیزی است که درقالب‌های زنجیره‌ای بیت کوین اتفاق می‌افتد، که صورتی از کلیه معاملاتی است که در بیت کوین اتفاق می‌افتد. بجز اینکه، کاغذی نیست. از طریق کد‌های رایانه‌ای انجام می‌شود، که روی هزاران رایانه شبکه شده در سراسر جهان اجرا می‌شوند. همه این رایانه‌ها جمعا اینکه چه کسی صاحب چه بیت کوینی است را مشخص می‌کنند. پس قالب‌های زنجیره‌ای هسته کارکرد بیت کوین هستند. 

اما واقعا بیت کوین‌ها از کجا ایجاد می‌شوند؟ خوب، برنامه طوری طراحی شده تا بیت کوین های جدید تولید کند بر مبنای یک زمانبندی. و اینطوری کار می‌کند که برای ایجاد این بیت کوین‌ها، باید یک معما حل کنیم -- یک معمای رمزنگاری شده تصادفی. فرض کنید که ۱۵ تاس دارید، اگر این تاس‌ها را مداوما بریزیم، اگر همه‌شان شش آمد، برنده شده‌ایم. این به کاری که این رایانه‌ها انجام می‌دهند خیلی شبیه است. آنها مداوما در تلاشند تا عدد‌های صحیحی را ایجاد کنند. و وقتی این کار انجام شد، معما حل شده و رایانه‌ای که معما را حل کرده راه حل را برای بقیه رایانه‌ها ارسال می‌کند و جایزه‌اش را می‌گیرد: بیت کوین‌های جدید. و در زمان حل این معما، این رایانه‌ها در حال کمک به امن تر کردن قالب‌های بیت کوین هستند و اضافه کردن به صورت معاملات.  در واقع آدم‌هایی در سراسر جهان این نرم‌افزار را اجرا می‌کنند، که به آنها جستجوگران بیت کوین می‌گوییم. هرکسی می‌تواند یک جستجوگر بیت کوین شود. همین الان می‌توانید بروید و نرم‌افزارش را از اینترنت بردارید و روی رایانه‌تان اجرا کنید تا تعدادی بیت کوین بدست اورید. اما خیلی آن را توصیه نمی‌کنم، چون الان دیگر، معما خیلی سخت و شبکه بسیار قدرتمند شده، و اگر بخواهم روی رایانه‌ام بیت کوینی بدست آورم، احتمالا تا دو میلیون سال دیگر آن را نخواهم دید. جستجوگران، جستجوگران حرفه‌ای، از سخت افزار‌های خاصی استفاده می‌کنند که برای حل خیلی سریع این معما طراحی شده. در حل حاضر، برای شبکه بیت کوین و تمامی این سخت افزلر‌های خاص، تخمین زده شده که مقدار انرژی که استفاده می‌کنند معادل یک کشور کوچک است. اولین مجموعه از پول‌های رمزنگاری شده کمی کند و سنگین بوده‌اند. اما نسل بعدی بسیار بهتر و سریعتر خواهند بود. 

پول‌های رمز‌نگاری شده اولین قدم به دنیای پول‌های قابل برنامه‌ریزی هستند. و در جهان پول‌های قابل برنامه‌ریزی، می‌توانم با امنیت به هر‌کسی پول پرداخت کنم بدون نیاز به ثبت نام یا درخواست مجوز، یا تبدیل یا نگرانی از گیر کردن پول. و می‌توانم به همه جای دنیا پول بفرستم. این واقعا عالی است. این یک نوآوری بدون نیاز به اجازه است. اینترنت باعث انفجاری در نوآوری‌ها شد، چون برمبنای یک ساختار باز ایجاد گردید. و درست همانطور که اینترنت ارتباطات را تغییر داد، پول‌های قابل برنامه ریزی روش‌های پرداخت ، نگهداری و ارزش گذاری ما را تغییر خواهند داد. 

پول‌های قابل برنامه ریزی، چه جهانی ایجاد خواهند کرد؟ دنیایی را تصور کن که می‌توانم اطلاعات سلامتی‌ام را به یک شرکت دارویی اجاره دهم. آنها می‌توانند تحلیل‌های بزرگ اطلاعتی انجام دهند و برای من یک دلیل رمزنگاری شده بیاورند که آنها تنها از اطلاعات من برای کاری که توافق کرده‌ایم استفاده کرده‌اند. و می‌توانند پول من را از این اکتشاف پرداخت کنند. بجای ثبت نام برای خدمات پخش آنلاین و پرداخت هزینه‌های تلویزیون کابلی، نظرتان چیست اگر تلویزیون من عادتهای تماشای برنامه هایم را بررسی کند و برنامه‌ای را که با توجه به بودجه من قیمت مناسبی دارد را پیشنهاد بدهد که آن را دوست هم دارم؟ اینترنتی را تصور کنید که تبلیغات ندارد، چون بجای پرداخت برای جلب توجه تصویری ما، ما خودمان پرداخت می‌کنیم. 

جالب است که، چیز‌هایی مانند ریز-پرداخت‌ها واقعا دارند راهکار‌های امنیتی دنیای ما را تغییر می‌دهند، چون وقتی که بهتر بتوانیم ارزش‌ها را جا بیاندازیم، مردم پول و انرژی خود را برای کارهای سازنده تری استفاده خواهند کرد. اگر هزینه اش کسری از سنت باشد تا ایمیلی بفرستیم، آیا همچنان هرزنامه خواهیم داشت؟  ما هنوز در این دنیا نیستیم، اما دارد می‌آید. هم‌اکنون، انگار در دنیایی هستیم که اولین خودرو پدیدار شده. اولین پول رمز‌نگاری شده، مثل اولین خودرو است، کند است و فهمیدنش سخت و استفاده‌اش راحت نیست. پول دیجیتال، مثل اسب و کالسکه است، خیلی خوب کار می کند، و تمامی اقتصاد جهان رویش ساخته شده. اگر اولین کسی در محله‌تان باشی که خودرو با موتور درون سوز خریده‌ای، همسایه‌هایت فکر می‌کنند دیوانه‌ای: « این این ماشین بزرگ، سنگین که دائما خراب می‌شود و آتش می‌گیرد، و هنوز هم از اسب کندتر است، به چه دردت می‌خورد؟» اما همه ما نتیجه این داستان را می‌دانیم.  ما وارد جهان جدید پول‌های قابل برنامه ریزی می‌شویم. که بسیار هیجان انگیز و حتی کمی ترسناک است. پول‌های رمزنگاری شده را می‌توان برای معاملات غیر قانونی استفاده کرد، درست مثل پول نقدی که برای جرایم در دنیای امروز استفاده می شود. وقتی که همه معاملات ما آنلاین باشد، چه معنایی از دید نظارتی دارد -- چه کسی می‌بیند که ما چه می‌کنیم؟ این دنیای جدید برای چه کسی مزیت دارد و برای چه کسی ندارد؟ آیا باید پول چیز‌هایی را بدهم که قبلا نمی‌دادم؟ آیا همه ما برده‌های آلگوریتم‌ها و توابع ریاضی می‌شویم؟ 

تمامی فناوری‌های جدید همراه با مصالحه است. اینترنت راه‌های اتلاف وقت زیادی ایجاد کرده. اما همچنین کارایی را به مقدار زیادی افزایش داده. تلفن‌های همراه بسیار مزاحمند چون این احساس را به من می‌دهند که همیشه باید به کارم متصل باشم تمامی اوقات. اما در عین حال به من کمک می‌کند تا به دوستان و اقوامم متصل بمانم. اقتصاد اشتراکی جدید خواهی نخواهی بعضی از شغل‌ها را از بین می‌برد. اما همچنین اشکال جدیدی از اشتغال جدید و منعطف را خلق خواهد کرد. با پول قابل برنامه ریزی، ما نیاز به موسسات بزرگ و امین را از معماری شبکه حذف می‌کنیم. و این باعث ایجاد خلاقیت در پول به سوی مرز‌ها می‌شود، جایی که به آن تعلق دارد. پول قابل برنامه ریزی باعث عمومی شدن پول می‌شود. و به این دلیل، اوضاع تغییر و پیشرفت می‌کند. بگونه‌ای که هیچ وقت پیش‌بینی نمی‌کردیم.