چگونه به دستگاه‌های موجود در CISCO PACKET TRACER آی‌پی ثابت اختصاص دهیم

مرحله 1:

در ابتدا برای آماده سازی مراحل انجام کار ما یک روتر، دو سویچ و دو لپتاپ را برای مثال خود در نظر می‎گیریم.

مرحله 2:

سپس آنها را با استفاده از کابل مستقیم به یک دیگر متصل می‎کنیم، زیرا آنها دستگاه‎هایی با لایه‎های مختلف هستند. چندان اهمیتی ندارد که هر دستگاه به چه پورتی متصل می‎شود اما حتما باید از اترنت استفاده کرد.

مرحله 3:

اول روتر R1 را وارد کنید، ما آدرس ای‎پی رابط‎های روتر را به دو روش متفاوت پیکربندی خواهیم کرد.

مرحله 4:

اولین راه استفاده از منویconfig  و استفاده از تب مشخص شده با عنوان FastEthernet0/0 است.

مرحله 5:

روی کادر On موجود در گوشه سمت راست بالای پنجره کلیک کنید تا رابط فعال شود، سپس یک آدرس ای‎پی را وارد کنید (برای مثال، ما از آدرس 10.0.0.1 استفاده می‎کنیم) و در قسمت  Subnet Mask مقدار 255.255. 255.0 را انتخاب کنید تا برای حداکثر 254 کاربر  (/ 24)مجوز صادر شود.

مرحله 6:

روش دوم برای وارد کردن آدرس ای‎پی استاتیک از طریق CLI انجام می‎شود. این کارآمدترین راه برای برنامه ریزی کامپیوترها در CISCO PACKET TRACER است، زیرا این روش دقیق‎ترین راه برای کار تجهیزات واقعی است.

برای انجام آن به وضعیت کاربر گلوبال وارد شده و فرامین زیر را وارد کنید:

Interface fastethernet 0/0

Ip address 10.0.0.1 255.255.255.0

No shutdown

از طریق فرمان Interface fastethernet 0/0 ما به رابط Fa 0/0 روتر خود وارد می‎شویم و امکان پیکربندی آن را به دست خواهیم آورد. فرمان Ip address به ما اجازه می‎دهد تا  IP address و Subnet Mask را به 10.0.0.1 255.255.255.0 تغییر دهيم.

مرحله 7:

برای راحتی بیشر ما ترمینال دوم روتر را با استفاده از روش دوم پیکربندی خواهیم کرد. در نظر داشته باشید كه این کار روی یک شبکه کاملا مجزا از شبکه رابط اول انجام خواهد شد، همچنین توصیه می‎شود که بعد از فعال سازی رابط‎ها پیکربندی را ذخيره کنید. برای انجام این کار ما از فرمان do write memory در پیکربندی گلوبال استفاده می‎کنیم.

مرحله 8:

حالا ما دو رابط را در روتر فعال کرده‎ایم، اما لپتاپ‎ها هنوز در ارتباط نیستند زیرا آنها را به شبکه اضافه نکرده‎ایم. ما باید آدرس ای‎پی پیکربندی لپتاپ‎ها را به طور دستی وارد کنیم.

مرحله 9:

وارد منوی Desktop شوید

مرحله 10:

به منوی IP Configuration بروید.

مرحله 11:

اطمینان حاصل کنید که گزينه Static انتخاب شده باشد، سپس  IP address, Subnet Mask و Default Gateway را وارد کنید. شما می‎توانید یک آدرس DNS را نیز به صورت اختیاری اضافه کنید، اما بهتر است این بخش را به حال خود رها کنید. باید به این نکته نیز توجه داشته باشید كه Default Gateway باید با آدرس رابط روتر یکسان بوده و IP address و Subnet Mask نیز برابر باشد.

مرحله 12:

حالا ما می‎توانیم این پنجره را ببندیم و لپتاپ بعدی را نیز به همین شکل تنظیم کنیم

مرحله 13:

حالا باید وضعیت اتصال را بررسی کنیم. برای انجام این کار ما از داخل یک لپتاپ از لپتاپ دوم پینگ می‎گیریم. برای ‎پینگ گرفتن باید ابتدا وارد یک لپتاپ شوید، به منوی Desktop بروید و گزینه Command Prompt را انتخاب کنید.

مرحله 14:

شما در این مرحله باید فرمان ping 10.0.1.2 (این کار باید روی لپتاپی که آدرس ای‎پی 10.0.0.2 به آن اختصاص داده شده است انجام شود) را وارد کنید و 4 پیغام اتصال دریافت کنید. توجه داشته باشید كه شاید در همان ابتدا 4 پیغام کامل را دریافت نکنید، این به دلیل آن است که بعضی اوقات کمی‎ طول می‎کشد تا کامپیوترها خود را با پیکربندی جدید وفق دهند، بنابراین در چنین مواردی توصیه می‎شود فرمان را یک بار دیگر وارد کنید.