نقد و بررسی قسمت دوم از فصل سوم سریال Westworld

وست ورلد سریالی که است که دوست دارد با خطوط داستانی مختلف بازی کند و در اپیزود دوم، خط داستانی میو و برنارد فرصتی برای پرداختن به داستان دلورس باقی نگذاشت. تندی نیوتون (میو) در فصل دوم سریال درخشان‌تر از ایون ریچل وود (دلورس) ظاهر شد و قابل پیش‌بینی بود که او نه تنها بازگردانده خواهد شد بلکه مدت زمان زیادی از سریال حول داستان او بچرخد. اگر دلورس نقش مغز این سریال را داشته باشد، میو نیز قلب وست ورلد خواهد بود. او در نقش جدیدش در یک شهر ایتالیایی بیدار می‌شود که توسط نازی‌ها اشغال شده است. پارک جدید Warworld نام دارد که دهه 1940 و جنگ جهانی دوم را شبیه‌سازی کرده است. نام اپیزود دوم (خط زمستانی) نیز کاملاً با فضای جنگ سازگار است و در واقع نام یک سریال است که وضعیت دفاعی شهری به نام مونته کاسینو در غرب ایتالیا در خلال جنگ را به تصویر می‌کشد.

خروج میو از دنیای شبیه‌سازی‌ شده

Ettor نسخه ایتالیایی Hector است که همچنان با میو همراه است اما برعکس میو، او هر روز ریست شده و چیزی به خاطر ندارد. میو نیز قدرتی که با آن دیگر میزبان‌ها را کنترل می‌کرد از دست داده است. در پارک Westworld وقتی میزبان‌ها خراب می‌شدند توسط افراد شرکت دلوس که انسان بودند تعمیر شده و دوباره بازگردانده می‌شدند. خیلی زود متوجه می‌شویم که این دنیای انسانی نیز شبیه‌سازی است و سایزمور، فلیکس و سیلوستر (همان دو تعمیرکار) همگی روبات هستند. نام میو در این دنیا «ایزابلا» است که پیش‌تر آن را در فصل دوم شنیده بودیم؛ جایی که سایزمور به هکتور می‌گوید: «تو فقط برای ابراز علاقه به ایزابلا برنامه‌ریزی شده‌ای، نه بیشتر». این امر در Warworld صحیح است اما در Westworld تمام قوانین زیر پا گذاشته شد.

هدف از قرار دادن میو در این پارک چه بود؟ در انتهای فصل دوم متوجه شدیم که شرکت دلوس به طور مخفیانه داده‌های مهمان‌های پارک را در محلی به نام «فورج» جمع‌آوری و از طریق ماهواره به بیرون منتقل می‌کند. دلورس این اطلاعات را همراه با داده‌های بهشت سرخپوستان به نام «آنسوی دره» به مکان نامعلومی ارسال کرد. از طرف دیگر با شخصیتی به نام «سراک» آشنا می‌شویم؛ کسی که دلورس حالا نام او را می‌داند و او کنترل ریهوبام را در دست دارد. احتمالاً سراک تصور می‌کرد که میو از مکان داده‌‌های ارسالی توسط دلورس باخبر است و به همین دلیل سایزمور را وسیله قرار داد تا میو را به فورج برده و اطلاعات کسب کند.

تنها دلورس از مکان داده‌ها با خبر است و میو به دنبال راهی برای خروج از شبیه‌سازی است. بنظر می‌رسد در سال 2058 (که زمان دنیای واقعی سریال است) هنوز مشکل توان پردازشی وجود دارد. فناوری‌های ساخته انسان‌ها همواره توسط برخی فاکتورها محدود می‌شود و توان محدود سرورها برای پردازش، یکی از موارد رایج است. بهر حال میو متوجه می‌شود که وقتی سیستم برای محاسبه جذر 1- با کندی مواجه می‌شود برای شلیک ده‌ها نفر به یکدیگر دچار اشکال اساسی می‌شود. در این زمان میو با هک کردن روباتی در دنیای واقعی او را مأمور دزدیدن اطلاعات ذهنی خودش می‌کند که در نهایت نافرجام بوده و زمینه دیدار میو و سراک ایجاد می‌شود.

ظاهر روبات اشاره شده تا حدی از دوربین واقعیت مجازی 360 درجه شرکت گوگل و GoPro الهام گرفته است. سوال این است که چرا همیشه روبات‌ها به راحتی هک می‌شوند و چرا در چنین جایی باید روباتی جنگی باشد که انسان‌ها را به راحتی کنار می‌زند و ده‌ها گلوله را تحمل می‌کند؟ به این عادت کرده‌ایم که در وست ورلد روبات‌ها علیه انسان‌ها باشند اما دسترسی به تمام قابلیت‌های یک دستگاه از طریق ‌بیسیم و ارتباط راه دور، چیزی است که حتی امروزه هم محدودیت‌هایی در آن وجود دارد و فرضاً مودم (روتر) شما تنها از طریق کابل کانفیگ می‌شود.

برنارد و داستان‌هایی برای ادامه سریال

برنارد با ورود به پارک دنیای غرب با رهبر نیروهای انسانی پارک یعنی «اشلی استابز» مواجه می‌شود که البته مشخص می‌شود او یک میزبان است. اگر به خاطر داشته باشید میزبان‌ها در ستون فقراتشان یک وسیله انفجاری دارند که در صورت خروج از پارک منفجر می‌شود. با این حال رابرت طوری برنارد و استابز را ساخته که چنین چیزی نداشته باشند و بتوانند مانند انسان‌ها از پارک خارج شوند. ادامه راه این دو در سریال اطلاعات زیادی از سایر پارک‌ها به ما نشان می‌دهد.

جاناتان نولان گفته بود که جورج آر.آر. مارتین از او خواسته است تا ردی از بازی تاج و تخت را در سریال وست ورلد قرار دهد. در اپیزود دوم Westworld دیدیم که نویسندگان سریال بازی تاج و تخت «دیوید بنیاف» و «دی‌بی وایس» به همراه اژدهایشان حضور کوتاهی در سریال داشتند. پس احتمالاً یک دنیای فانتزی و یک پارک دیگر نیز وجود دارد. البته جاناتان نولان تأیید کرده بود که این دنیا ممکن است به پارک ژوراسیک نیز شباهت داشته باشد. می‌دانیم که سریال وست ورلد بر اساس فیلم قدیمی آن به همین نام ساخته شده که کارگردان و نویسنده آن فیلم «مایکل کرایتون» همان نویسنده رمان پارک ژوراسیک است. بنابراین هر کدام از این دو اتفاق (وجود اژدها یا دایناسور) در ادامه سریال محتمل است.

در زمان گشت و گذار برنارد در وست ورلد صحبت از پارک چهارم می‌شود. در اینجا پادشاه و ملکه‌ای نیز حضور دارند که بنظر نمایانگر قرون وسطی هستند. اگر پارکی با شبیه‌سازی این زمان وجود داشته باشد احتمالاً Medievalworld نامیده خواهد شد که به معنی قرون وسطی است. با ترکیب حقایق سریال و حدس‌های بینندگان می‌توان شش پارک موجود در سریال را بدین ترتیب معرفی کرد:

پارک اول: وست ورلد

پارک دوم: شوگان ورلد

پارک سوم: وار ورلد

پارک چهارم: بدون نام (یک دنیای فانتزی یا Medievalworld)

پارک پنجم: ؟

پارک ششم: راج ورلد

اتفاقات اپیزود دوم مقدمه‌ای برای ادامه سریال است. دلورس حالا یک دشمن به نام میو دارد و برنارد نیز احتمالاً همراه یکی از این دو خواهد شد. اضافه کردن کارکترهای گذشته (در حد تعادل) اتفاقی مثبت است و دیدن هکتور، سایزمور و استابز به جذابیت سریال اضافه کرد. منطقی این است اکثر این افراد نقش کم‌رنگ‌تری نسبت به فصل گذشته داشته باشند و کارکترهایی مانند سراک و کیلب که داستان جدیدتری دارند زمان بیشتری در سریال حضور داشته باشد. ضمن اینکه تماشاگران این سریال بیشتر از اینکه دنبال دنیای ساختگی باشند، انتظار ادامه فیلم در دنیای واقعی را دارند.