اما در اغلب موارد این دوربینها بهطور مستقل عمل میکنند و تفسیر اطلاعات آنها همیشه کار سادهای نیست. محققان دانشگاه کرنل سرگرم توسعه سامانهای هستند که با کمک آن گروهی از روباتها اطلاعات بصری را که از محیط محل مأموریت خود دریافت میکنند، بهسرعت با یکدیگر به اشتراک بگذارند و در صورت لزوم آنها را ارزیابی کنند.
کیلیان واینبرگر دانشیار علوم کامپیوتر و یکی از اعضای این گروه تحقیقاتی معتقد است: «در اختیار داشتن روباتهایی که تیمی با یکدیگر کار میکنند، امکانات زیادی را پیش روی ما قرار میدهد.»
تطبیق و ترکیب تصاویر یک ناحیه که توسط چند دوربین تهیه شده است و نیز شناسایی و ردیابی اشیا و افراد در این تصاویر، نیازمند مطالعات گستردهای است، بهویژه اینکه پروژههای پیشین در این حوزه بیشتر متمرکز بر تجزیه و تحلیل تصاویر یک دوربین متحرک بودهاند. در حالی که در روش محققان دانشگاه کرنل، از تصاویر دوربینهای ثابت، متحرک و انواع دیگری از دوربینها نظیر دوربینهای نصب شده بر پهپادها، خودروها و حتی روباتهای انساننما استفاده میشود.
همه این ابزارها تصاویر خود را به یک واحد پایش مرکزی ارسال خواهند کرد که بهنوبه خود به دوربینهای دیگری که منطقه را تحت نظر دارند و نیز به اینترنت دسترسی دارد و قادر است آنچه میبیند را برچسبگذاری کند. این همکاری روباتها علاوه بر کمک در شناسایی رفتارهای مشکوک و جلوگیری از اقدامهای خرابکارانه احتمالی، کاربردهای دیگری هم خواهد داشت، نظیر پاکسازی میدانهای مین و محلهای آلوده به مواد هستهای یا جستوجوی نواحی آسیبدیده از سیل و طوفان