نتایج این مطالعه نشان داد که نگرش مردم درباره درست یا نادرست بودن استفاده از تلفن همراه هنگام صرف غذا به اینکه از تلفن چه استفادهای میشود و چه افرادی دور میز نشستهاند، بستگی زیادی دارد. برای مثال ارسال پیامک یا پاسخ به تماس تلفنی، قابل قبولتر از استفاده از شبکههای اجتماعی است. شاید به این دلیل که پیامک زدن یا صحبت با تلفن هر دو فعالیتهایی هستند که زمان زیادی نمیگیرند، حال آنکه استفاده از شبکههای اجتماعی زمان بیشتری را طلب میکند. با این حال در نظر دیگران، پیامک زدن کودکان هنگام صرف غذا همچنان فعالیت ناخوشایندی محسوب میشود.
«Carol Moser» دانشجوی دکترای دانشگاه میشیگان میگوید: «نتایج تحقیق، این ایده را که استفاده از تلفن همراه هنگام صرف غذا از اساس کار ناپسندی است، به چالش کشیده است. یافتههای ما نشان میدهد که دیدگاهها در این باره بسیار متنوع است. پیامی کوتاه یا حتی مکالمه تلفنی با رئیستان قابل قبول است. اما وقتی یکی از اعضای خانواده سر میز در حال بررسی صفحه فیسبوک خود است، موضوع فرق میکند.»
به عقیده «Sarita Schoenebeck»، استادیار دانشگاه میشیگان و از اعضای این گروه، سالها خانوادهها سر میز غذا، روزنامه میخواندند یا تلویزیون میدیدند. اما امروزه تلفنهای هوشمند چالش جدیدی ایجاد کردهاند: «شما نمیتوانید حدس بزنید هر کس با تلفنش در حال انجام چه کاری است. بنابراین نمیدانید حواسش مشغول چه چیزی است؟ آیا در حال پاسخ دادن به ایمیل مهمی است یا در حال بازی؟»