چنین دستاوردی به محققان کمک خواهد کرد تا سیستمهایی را طراحی کنند که فقط اطلاعات مهم را ثبت کنند یا برعکس، آن بخش از اطلاعاتی را که انسان بیشتر فراموش میکند ذخیره شود. در پیاده سازی این الگوریتم از روشهای یادگیری عمیق (deep-learning) استفاده شده است.
حوزهای از هوش مصنوعی که در آن یک سیستم کامپیوتری با استفاده از شبکههای عصبی مصنوعی به گونهای آموزش میبیند که قادر خواهد بود بدون نیاز به کمک انسان، الگوهای مشخصی را از میان حجم انبوهی از دادهها، پیدا کند. Aude Oliva یکی از محققین این پروژه میگوید: «هرچند deep-learning بیشتر در کاربردهایی نظیر شناسایی اجسام (object recognition) و درک صحنه (scene understanding) استفاده شده است؛ اما پیشبینی حافظه انسانی، اغلب بهعنوان یک فرآیند شناختی سطح بالاتر مطرح بوده است و محققان علوم کامپیوتر تاکنون موفق نشده بودند چنین پیشبینی را انجام دهند».
این الگوریتم با دهها هزار عکس آموزش داده شده است. هدف نهایی این محققان ارائه نرمافزاری است که از طریق آن بتوان با ایجاد تغییراتی جزیی در یک عکس، آن را به گونهای تغییر داد که بیشتر در خاطر بیننده بماند. Alexei Efros دانشیار علوم کامپیوتر دانشگاه کالیفرنیا معتقد است: «چنین پژوهشهایی به ما شناخت بهتری در رابطه با اطلاعات بصری که مردم به آن توجه میکنند، می دهد». به عقیده او، چنین دستاوردی برای بازاریابها، فیلمسازان و سایر تولیدکنندگان محتوا، بسیار جذاب خواهد بود؛ زیرا میتوانند از این طریق، محتوایی تولید کنند که تأثیر بیشتری روی مخاطب بگذارد.
عکسهایی که با تلفن همراه گرفتم و امتیازی که الگوریتم به آنها داده است: به عکس اول و سوم امتیازی حدود 0.16 داده است. به این معنی که اگر این تصاویر به مدت صد ثانیه به افراد مختلف نشان داده شود، حدود شانزده درصد این افراد، عکس را بهیاد خواهند آورد و به همین ترتیب تصویر دوم را حدود بیست درصد افراد و تصویر چهارم را چهل و یک درصد افراد بهخاطر خواهند سپرد.
=========================
شاید به این مطالب هم علاقمند باشید: