محققان UC Santa Barbara با همکاری شرکت انویدیا روشی ارائه کردهاند که این مشکل را برطرف میکند. با این روش میتوان بعد از گرفتن عکس، به طور نرمافزاری در ترکیببندی آن تغییراتی ایجاد کرد و موقعیت و اندازه سوژهها در عکس را نسبت بههم و به دلخواه تغییر داد. با این روش که زوم محاسباتی (Computational Zoom) نام دارد، میتوان ترکیببندیهای جدیدی را نیز در عکس ایجاد کرد. ترکیببندیهایی که با دوربینهای معمول نمیتوان انجام داد. بهعنوان مثال، میتوان فرد را در حالت تِلِه قرار داد و منظره پشت سر او را در حالت واید.
با قابلیت زوم محاسباتی میتوان از طریق نرمافزار ترکیببندی عکس را تغییر داد.
در حالت معمول، نور بهصورت خطوط مستقیم و با زاویهای که وابسته به فاصله کانونی دوربین است، از جسم به دوربین میرسد (زاویه میدان دید). در حالی که با این روش تصاویری ایجاد میشود که گویی نور در راه رسیدن به دوربین خمیده شده است. برای تغییر عکس گرفته شده به این روش، ابتدا عکاس باید با فاصله کانونی ثابت، چندین عکس در فواصل مختلف مکانی از سوژه بگیرد. سامانه با استفاده از این عکسها، موقعیت و جهت دوربین را در هر عکس تخمین میزند و عمق سهبعدی تصویر به دست میآید. درنهایت میتوان تصاویر را با ترکیببندی دلخواه تغییر داد.