این دانشمندان در آزمایشهای اولیه خود نانودیسکهای نانومتری وارد بدن کردند که به بدن انسان یاد میدهد چگونه سلولهای سرطانی را از بین ببرد. هر دیسک شامل تعداد زیادی نئوآنتیژن یا جهشهای ویژه تومور است. وظیفه آنها آموزش سلولهای T سیستم ایمنی بدن بهمنظور شناسایی و از بین بردن نئوآنتیژنها است.
زمانیکه این نانودیسکها در کنار نقاط بازرسی سیستم ایمنی بدن قرار میگیرند؛ در عین اینکه باعث تقویت پاسخ سلولهای T میشوند؛ هم میتوانند تومورهای موجود را بهکلی از بین ببرند بهطوریکه هیچ اثری از آنها باقی نماند؛ و هم اینکه از بروز تومورهای احتمالی بعدی هم جلوگیری میکنند.
در حال حاضر؛ این تستها و آزمایشها تنها به موشها محدود شده است؛ اما نتایج بسیار امیدوارکننده هستند. نانودیسکها 10 روز زمان نیاز داشتند تا تومورها را از بین ببرند. نکته مهم اینکه وقتی 70 روز بعد دوباره به بدن تزریق شدند؛ همان بلا را بر سر تومورهای مشابه وارد کردند.
اما چالش بزرگ بعدی پیش روی این محققان وسیعتر کردن دایره آزمایشها است. آنها قصد دارند با انتخاب حیوانات بزرگتر نتایج این روش را مورد بررسی قرار دهند تا مشخص شود که آیا با بزرگتر شدن نمونههای تست؛ باز همان موفقیت بهدست میآید یا خیر.
در نهایت؛ اگر این روش روی انسان هم جواب مثبت بدهد؛ روزهای ناتوانی در درمان سرطانهای مختلف رو به پایان خواهد بود. تنها کاری که لازم است دکترها انجام دهند گرفته نمونه از بیماری سرطان بیمار است. سپس؛ با وارد کردن این نانودیسکها شانس زیادی برای از بین بردن آنها وجود دارد.