Eric Roberts، استاد بازنشسته علوم کامپیوتر داشنگاه استنفورد به رویترز گفت: "ما از آن آستانه عبور کردهایم که زنان احساس راحتی و مورد حمایت قرار گرفتن میکنند. ما باید کاری کنیم که کسی به دلیل حس حمایت نشدن منصرف نشود. وجود یک جامعه با هسته پر جنب و جوش با کمترین میزان سرگشتی، حیاتی است." این مهم آغازگر یک تغییر آشکار در این رشته است، که قبلا بطور سنتی تحت سلطه مردان قرار داشت. این مسئله با توجه به رابط نزدیک و تنگاتنگ دانشگاه استنفورد با دره سیلیکون و غولهای فناوری که در آن ناحیه اقامت دارند، اهمیت دو چندانی یافته است.
اما در عمل، گزارشهای سالیانهای که منتشر میشود همگی از این موضوع حکایت دارند که دره سیلیکون بدترین مکان برای کار زنان است. دلایل زیادی وجود دارند که باعث فرار زنان از دره سیلیکون میشود. قوانین سختگیرانه حاکم بر شرکتهای فعال این منطقه، فشار کاری زیاد همراه با ساعتهای طولانی و حتا کار در روزهای تعطیل، نبود امکانات رفاهی مناسب زنان متاهل و دلایل دیگر باعث شده است دره سیلیکون در ردههای بسیار پایین شهرهای امریکا از نظر مستعد بودن برای کار زنان حوزه فناوری باشد.
باید دید رویه حضور پررنگ زنان در فناوری و علوم کامپیوتری که از دانشگاه استنفورد آغاز شده است در عمل به بازار کار و شرکتهای بزرگ و معتبر دره سیلیکون همسایه این دانشگاه نیز کشیده میشود یا هنوز همان قوانین سخت و خشک مردانه در این شرکتها حکمفرما است.