مهدی صنعت‌جو

گروهی تحقیقاتی به سرپرستی «بهرام جلالی» استاد مهندسی برق دانشگاه UCLA و با همکاری محقق ارشد، «محمد اصغری» کدهای لازم برای پیاده‌سازی الگوریتمی را در دسترس عموم قرار داده‌اند که تصاویر را با سرعت بسیار زیادی پردازش می‌کنند و آنچه را چشم انسان قادر به مشاهده نیست، برای کامپیوتر نمایان می‌سازد.

در هر لحظه هزاران عکس توسط کاربرانی از سرتاسر دنیا در مراکز داده‌های مربوط به شرکت‌های بزرگ ذخیره می‌شود. از عکس نوزاد تا جدیدترین ماهواره‌ها. ذخیره‌سازی این حجم بی‌پایان عکس، نیازمند مراکز داده بسیار وسیع و حجم زیادی از سخت‌افزارها است.

«عینک را که روی چشم می‌گذارید، تصاویری ویدیویی می‌بینید. این تصاویر را از دید روبات پرنده‌ای که در حال پرواز است مشاهده می‌کنید و این در آغاز، کمی گیج‌کننده است. اما وقتی به آن عادت کردید، دیگر جزیی از روبات پرنده خود می‌شوید. وقتی روبات با سرعت به اطراف می‌چرخد، شما هم به همان سمت خم می‌شوید. بعد از مدتی فراموش می‌کنید که روی زمین نشسته‌اید. شما دیگر، خود را در حال پرواز حس می‌کنید.»

هنر و فن، دو بخش مهم و درهم‌تنیده صنعت سینمای امروز است. بسیاری از تخیلات، رؤیاها و ایده‌هایی که سازندگان آثار سینمایی و تلویزیونی در سر دارند، بدون وجود تکنسین‌ها و مهندسان به اثر هنری تبدیل نخواهد شد. شاید بتوان بدون استفاده از فناوری‌های پیشرفته هم فیلم‌های خوبی ساخت، اما در اختیار داشتن فناوری‌ها و تکنیک‌های نوآورانه، تأثیر زیادی در افزایش قدرت هنر فیلم‌سازان خواهد داشت. به همین دلیل، کارگردان‌هایی نظیر جیمز کامرون یا دیوید فینچر حاضرند سال‌ها صبر کنند تا فناوری‌ها به جایی برسد که بتوانند فیلمی نظیر «آواتار» یا «مورد عجیب بنجامین باتن» را بسازند. فیلم‌هایی که ساخت آن‌ها بدون استفاده از فناوری‌های پیش رو و ترکیب هنر و فناوری غیرممکن بود. آکادمی اسکار، هرسال پیش از برگزاری مراسم اصلی اهدای جوایز، طی مراسمی ویژه، از دستاوردهای فنی، علمی و مهندسی عرصه سینما یاد می‌کند و به توسعه‌دهندگان و مبتکران این فناوری‌ها و روش‌ها، جوایزی اهدا می‌شود. امسال نیز آکادمی اسکار از ده فناوری و تکنیک قدردانی کرد که در اینجا به چهار مورد از آن‌ها اشاره خواهیم کرد.