علاوه بر این دوربینی با عنوان CacheCam به بررسی نمونههای جمعآوری شده کمک میکند. نسخهای ارتقایافته از دوربینهای Mastcam با نام Mastcam-z که قادر به زوم 3 برابر است و در واقع دوربین اصلی این مریخنورد محسوب میشود را نیز به این مجموعه اضافه کنید. مریخنوردهای پیشین (Spirit ، Opportunity و Curiosity) دوربینهایی برای کمک به هدایت مریخنورد (Navcams) و دوری از خطرات (Hazcams) داشتند که تصاویری 1 مگاپیکسلی و سیاه و سفید ارائه میکردند. اما دوربینهای مهندسی مریخنورد جدید تصاویر رنگی و با کیفیت 20 مگاپیکسل تهیه میکند و میدان دید لنزها هم گستردهتر شده است. در پروژههای پیشین، تصاویر دوربینهای Navcam بهدلیل میدان دید کم بههم متصل میشدند تا تصویری با میدان دید بیشتر تهیه شود. میدان دید وسیعتر دوربینهای جدید نیاز به چنین پردازشهایی را کاهش داده است و فرآیند اکتشاف با سرعت بیشتری انجام میشود. از سوی دیگر، این دوربینها میزان محو تصویر در اثر حرکت را کاهش میدهند و در نتیجه حین حرکت مریخنورد میتوان تصاویر واضحی گرفت.
البته افزایش کیفیت و تعداد دوربینهای مریخنورد محدودیتی بسیار مهم را پیش روی محققان قرار میدهد. آنها نمیتوانند همه این دادهها را به زمین مخابره کنند. برای کاهش این چالش دوربینها باید هوشمندتر شوند. در مریخنوردهای Spirit و Opportunity، فشردهسازی تصاویر با کمک کامپیوترهای نصب شده روی مریخنورد انجام میشد. درباره Curiosity بخش زیادی از این فشردهسازی در دوربین اتفاق میافتاد که امکان تصویرگیری سهبعدی بیشتر و استفاده از رنگ و حتی ویدئوی پرسرعت را در اختیار قرار میداد.