ریزتراشه‌های کاشتنی در حال تغییر آرام کسب‌وکارها

این مطلب یکی از مجموعه مقالات پرونده ویژه «تراشه‌های کاشتنی» چاپ شده در شماره 178 ماهنامه شبکه است. علاقه‌مندان می‌توانند کل این پرونده ویژه را از اینجا دریافت کنند. 

 در اولین قسمت این فیلم، یک سایبورگ از سال 2029 به سال 1984 می‌آید و قصد دارد یک پیشخدمت زن را به‌قتل برساند؛ به‌دلیل اینکه فرزند این پیشخدمت در آینده فرماندهی بشریت را برای مبارزه با ماشین‌ها به‌عهده خواهد گرفت. در ادامه روباتی برای کمک به این زن به میدان وارد می‌شود. اما نکته جالب توجهی که در این بین وجود دارد به پیشرفت‌های دنیای فناوری باز می‌گردد. به‌نظر می‌رسد هر چه به سال 2029 نزدیک می‌شویم، به واقعیت‌هایی که در فیلم‌های نابودگر مشاهده کرده‌ایم، نزدیک‌تر می‌شویم. آن‌گونه که از شواهد و قراین پیداست، پیشرفت‌ها در حوزه هوش‌مصنوعی از هر حوزه دیگری پر‌شتاب‌تر است، در نتیجه این احتمال وجود دارد که تا سال 2029، بتوانیم اولین سایبورگ را مشاهده کنیم.

موبایل +  فناوری پوشیدنی
چند ماه به عقب بازگردیم، نشستی در اورلاندو برگزار شد. رویدادی که در آن شرکت‌های فعال در حوزه فناوری، فناوری‌های هوشمندانه خود را در معرض دید قرار دادند؛ فناوری‌هایی که یک دورنمای اجمالی از آینده را به ما نشان می‌دهند. اسکات‌کلوساسکی رئیس شرکت Future Point of View در این‌خصوص گفته است: «این چنین فناوری‌هایی نوع بشر را دستخوش تغییر قرار خواهند داد. بیست سال پیش، دستگاه‌های همراه (موبایل) به‌عنوان کالای تازه وارد شناخته می‌شدند. امروزه بیشتر انسان‌ها یکی از آن‌ها را در جیب خود دارند، بعضی از مردم امروزه از این دستگاه‌ها برای خواندن مقالات استفاده می‌کنند. نرم‌افزار همراه NEWS از جمله این موارد به شمار می‌رود.» به‌نظر می‌رسد ما این توانایی را نداریم که این دستگاه‌ها را به کناری بگذاریم؛ به عبارت دقیق‌تر کاملاً به این دستگاه‌ها وابسته شده‌ایم. اما موج بعدی فناوری ممکن است این چنین مشکلاتی را حل کند، به‌طوری که دیگر نیازی نباشد این فناوری‌ها را در دست خود نگه داریم و در نتیجه آزادی عمل بیشتری به‌دست خواهیم‌آورد. پوشیدنی‌ها یا فناوری که به بدن متصل می‌شوند، فناوری جدید و تازه‌ای به‌شمار نمی‌روند. قدمت آن‌ها به سال 1976 میلادی و فرامپتون سیرکا (Frampton Circa) باز می‌گردد.

تکامل فناوری‌های پوشیدنی‌ به سرعت مسیر پیشرفت را پشت سر خواهند نهاد و لباس‌ها، لنزهای تماسی، ابزارهای نظارت بر ضربان‌قلب و... دستخوش تغییرات اساسی خواهند شد. 

 دستگاه‌های هوشمندی که در قالب ساعت‌های هوشمند یا  ابزارهای نظارت بر سلامتی، این روزها استفاده می‌شوند، بسیار محبوب شده‌اند. محبوبیت این مدل دستگاه‌ها به اندازه‌ای زیاد شده است که همچون یک همکار، یک دوست یا یکی از اعضای خانواده شما همواره در کنار شما و روی دست شما قرار‌خواهند‌ داشت. به احتمال زیاد شما یکی از این دستگاه‌ها را در فهرست خرید‌های خود قرار خواهید داد. تکامل فناوری‌های پوشیدنی‌ به سرعت مسیر پیشرفت را پشت سر خواهند نهاد و لباس‌ها، لنزهای تماسی، ابزارهای نظارت بر ضربان‌قلب و... دستخوش تغییرات اساسی خواهند شد. تصور کنید تیم فروشندگان شما مجهز به فناوری‌های پوشیدنی باشند که در گوش آن‌ها قرار گرفته است. در این حالت آن‌ها این توانایی را خواهند داشت تا به‌سرعت کامل‌ترین جواب را به سؤالات مشتریان ارائه کنند. یک مربی را در نظر بگیرد که در موقعیت اضطراری قرار داشته باشد. در این حالت به سرعت توانایی ارائه یا دریافت مشاوره‌ها را خواهد داشت. آیا صحبت‌های ما رنگ‌وبوی آینده می‌دهند؟ آیا آن‌ها واقعی نیستند؟ در جواب باید بگوییم این فناوری‌ها خیلی بیشتر از آن‌چه شما فکر می‌کنید به شما نزدیک هستند. 

فناوری‌های قابل کاشت
اگر بگوییم ما در آستانه تحولی عظیم در دنیای فناوری‌های کاشتنی یا حتی فراتر از آن، در حال ورود به مسابقه‌ای با عنوان «فوق انسانی» یا مسابقه مردمی هستیم، اغراق نکرده‌ایم. اما اگر در دنیایی زندگی کنید که این فناوری‌های کاشتنی به یک واقعیت ملموس زندگی شما تبدیل شده‌ باشند، با خود چه فکری می‌کنید؟ اسکات ‌کلوساسکی حتی فراتر از این فکر می‌کند، او به این موضوع اشاره می‌کند که ممکن است بچه‌ها از همان بدو تولد، به تراشه‌های ردیاب و حسگرهایی تجهیز شده باشند که به والدین آن‌ها این توانایی را می‌دهد تا بر خلق‌وخوی آن‌ها، میزان قند،  ضربان‌قلب و مواردی ازاین‌دست نظارت داشته باشند. با فناوری‌هایی که روی بدن بچه‌ها کاشته می‌شود، والدین هر زمان حالت غیرعادی در فرزندانشان به وجود آمد یا در وضعیت خطرناک قرار گرفتند، هشدارهایی را در این زمینه دریافت می‌کنند. نسلی که پذیرای این فناوری خواهد بود به گذشته خود و به ما نگاه خواهد کرد، آن‌گاه با خود چنین می‌گوید: «والدین من در چه دوران عقب‌مانده‌ای زندگی می‌کردند.» این سطح از فناوری‌ها ممکن است در صدر فناوری‌های آینده قرار داشته باشند، اما به احتمال زیاد، موضوع واژه «اگر» نیست، بلکه موضوع «زمان» است. چه زمانی این فناوری‌ها به‌طور کامل زندگی ما را تحت‌الشعاع خود قرار خواهند داد؟

بازرگانی و پیمانکاری
تصور کنید پیشرفت در این چنین فناوری‌های مدرنی تا چه اندازه بر تعاملات شرکت‌های بازرگانی و پیمانکاری تأثیرگذار خواهد بود. این فناوری‌ها به شما این توانایی را می‌دهند که بالاترین سطح از مدیریت بر مجموعه خود را اعمال کنید؛ به‌طوری که با استفاده از آن‌ها نظارت دقیقی بر حالات کارمندان، تعیین اینکه آن‌ها چگونه به نظر می‌رسند، ارزیابی سطح امنیت یک کار (آیا همه تجهیزات به درستی کار می‌کنند) و مواردی از‌این‌دست به‌آسانی قابل کنترل است. اگر هر یک از این موارد در هر مقطع از زمان دچار مشکل شوند، این توانایی را خواهید داشت تا با استفاده از بهترین الفاظ ممکن بی‌درنگ از مشتریان خود دلجویی کنید. کامیون‌هایی که مجهز به این فناوری‌های باشند، به احتمال زیاد خودشان می‌توانند رانندگی کنند. زمانی‌که قدرت کاهش پیدا کرد و این ماشین‌ها به‌طور خودکار شروع به استفاده از باتری‌های خورشیدی کردند، هشدار شارژ مجدد را برای شما ارسال خواهند کرد. تجهیزات تهویه مطبوع این توانایی را خواهند داشت تا بسیار هوشمندتر از مقطع فعلی کار کنند. حسگرهای کامپیوتری تصمیم خواهند گرفت که یک مؤلفه چه زمانی می‌تواند به‌درستی کار خود را انجام دهد به‌طوری که بهره‌وری را کاهش ندهد. این حسگرها جریان هوا را به‌طور مداوم برای ترکیبات‌آلی که در هوا قرار دارند، نظارت و ارزیابی می‌کند و اگر یک شاخص بحرانی و حیاتی دچار تغییر شده یا افت پیدا کرد، به‌سرعت فرآیند پاک‌سازی را انجام دهند. پیمانکاران هشدارهایی را از خطاهای سیستمی دریافت کرده و نیروهای خود را برای حل مشکل مربوطه اعزام خواهند کرد، در حالی که مشتری از وجود این مشکل اطلاع پیدا نخواهند کرد. 

آیا کاشتنی‌ها جذاب هستند؟
فرانک ‌اسوین، روزنامه‌نگار   انگلیسی  در مقاله «چرا من به یک ریزتراشه کاشتنی نیاز دارم؟» به بیان دیدگاه‌های خود در این زمینه پرداخته است. اسوین توضیح می‌دهد: «زمانی که تراشه RFID از کارت‌های هوشمندی که میلیون‌ها نفر در انگلستان برای پرداخت هزینه حمل ‌و‌ نقل و مترو  از آن استفاده می‌کنند، بر روی دست مردم  قرار گیرد، آن‌گاه مردم می‌توانند با حرکت موج‌دار دست خود قفل جایگاه ورود به مترو را باز کنند. فرآیندی که شبیه به حرکات جادویی است.» جالب آن‌که فرانک خود به شخصه سعی کرده است این تراشه را در زیر پوست خود جای‌گذاری کند، اما در این راه با شکست روبه‌رو شده است. اما در نمونه دیگری آمال ‌گرافسترا بنیان‌گذار شرکت Dangerous Things که در زمینه کاشتنی‌های RFID تخصص دارد، در این زمینه موفقیت‌هایی را به‌دست آورده است. وی موفق به کاشت تراشه‌هایی در بخش گوشتی دستان خود شد. (بین انگشت شست و انگشت اشاره) جالب آنکه آمال برای اینکه همیشه به کیف پول خود دسترسی داشته باشد، تصمیم گرفت از دو تراشه RFID در دستان خود استفاده کند. (شکل 1)

  شکل 1: تراشه‌های قرار‌گرفته در دو دست آمال ‌گرافسترا

تراشه‌ای با قابلیت بازنویسی در دست راست قرار دارد که برای ذخیره‌سازی مقدار مختصری از داده‌ها استفاده می‌شود، در حالی که تراشه دوم در دست چپ قرار دارد و شماره شناسایی آمال را در خود جای داده است. آمال از کاشتنی‌های خود برای باز کردن در‌ها، تلفن‌ها، ثبت اطلاعات کامپیوترها و روشن کردن وسایل نقلیه، تنها از یک حرکت موج‌دار دست خود استفاده می‌کند. او همچنین، توانایی به‌اشتراک‌گذاری جزییات مخاطبان و صفحات شبکه‌های اجتماعی خودش با دوستانش را دارد. وی به آن‌ها اجازه می‌دهد کاشتنی او را با استفاده از یک اسمارت‌فون یا تبلت اندرویدی یا ویندوزی که مجهز به NFC است، اسکن کنند.
Dangerous Thins یک برچسب RFID ویژه را که به‌طور کامل هماهنگ با NFC طراحی شده، توسعه داده است. این محصول nXT نامیده شده و در اندازه‌های 2 میلی‌متر در 12 میلی‌متر قرار دارد. کیت خود تزریقی این شرکت به قیمت 99 دلار همراه با دو برچسب RFID به فروش می‌رسد. این شرکت گفته است که nXT می‌تواند با انواع مختلفی از دستگاه‌ها، سامانه‌های 13.56MhZ RFID و همه دستگاه‌های نوشتنی/خواندنی NFC که مجهز به USB هستند و همچنین اسمارت‌فون‌های مجهز به NFC کار کند. اگر نگاهی به سیر تحول ریزتراشه‌های کاشتنی در دنیای فناوری داشته باشیم، مشاهده می‌کنیم افرادی که تصمیم گرفتند در صحت و سلامت کامل این چنین فناوری‌هایی را استفاده کنند، کم نیستند. مایکی‌ اسکلار، از جمله پیشگامان کاشت تراشه‌ها به‌شمار می‌رود که برای اولین بار از این کار خود فیلم‌برداری کرد و  در تلویزیون به تشریح آن پرداخت. او در ادامه برنامه‌هایی را برای تعامل و کنترل با این تراشه کاشته‌شده نوشت. کوین ‌وارریک، دانشمند دیگری است که در سال 1998 میلادی این فناوری را آزمایش کرد. او با استفاده از تراشه‌ای که در دست خود کاشت، چراغ‌ها و در‌های ساختمان خود را باز‌ و بسته و خاموش ‌و روشن می‌کرد. بعد از 9 روز آزمایش، او  ایمپلنت را از دست خود خارج کرد. این ایمپلنت اکنون در موزه لندن نگه‌داری می‌شود. 
مزایای استفاده از کاشتنی‌ها در چیست؟
اولین سؤالی که به ذهن می‌رسد، این است که اساساً چرا باید چنین کاری را انجام دهیم؟ جدای از تکنیک‌های بازاریابی که پیرامون این مفهوم وجود دارد، تراشه‌های RFID قابلیت‌های زیر را به‌همراه دارند:
• سرقت هویت کاهش پیدا می‌کند: شما هرگز یک تراشه را از دست نمی‌دهید و همچنین نیازی به حفظ گذرواژه‌های خود نخواهید داشت. بر خلاف تبلت‌ها، اسمارت‌فون‌ها و لپ‌تاپ‌ها که به سرقت می‌روند، سرقت ایمپلنت فیزیکی کار چندان ساده‌ای نیست (البته غیر ممکن نیست و یک دکتر آموزش دیده که با جراحی عمومی آشنایی داشته باشد، می‌تواند برچسب را با استفاده از یک چاقوی کوچک جراحی از سطح پوست جدا کند.) این برچسب توانایی ذخیره‌سازی شماره شناسایی، اطلاعات خصوصی و حساب‌های بانکی را به شیوه ایمن‌تری دارد.
• بررسی هویت در موارد ضروری: این قابلیت به‌ویژه در ارتباط با افراد سالخورده و افرادی که به بیماری آلزایمر مبتلا هستند، کمک‌کننده است.
• در قالب یک کلید الکترونیکی: این توانایی را دارد تا برای دسترسی به مکان‌های حساس، به‌عنوان یک کلید‌الکترونیکی استفاده شود. ایمپلنت بدون سیم می‌تواند مجموعه پالس‌های کدگذاری شده را که هر یک بیانگر یک شماره منحصر به فرد هستند انتقال دهد. این شماره به همان شکلی که یک پین کد روی یک کارت اعتباری قرار می‌گیرد، از پیش‌ برنامه‌ریزی ‌می‌شود. تراشه در ادامه این می‌تواند هویت شما را از طریق ایست‌های بازرسی انتقال دهد. راهکار به ویژه در فرودگاه‌ها باعث افزایش سرعت می‌شود.
• تسریع در پرداخت و معاملات: فناوری‌هایی شبیه به Google Wallet به‌راحتی با کاشتنی‌ها هماهنگ می‌شوند؛ به‌طوری که نیاز به حمل کارت‌ها یا کیف‌پول‌ها را برطرف می‌کنند.
• افزایش سرعت دسترسی به اطلاعات پزشکی: این قابلیت در بیمارستان‌ها باعث می‌شود تا شاهد بروز اشتباهات کمتری باشیم؛ اشتباهاتی که عمدتاً به‌دلیل خطاهای پزشکی یا حوادث ناگواری به‌وجود می‌آیند که برآیند تجویز داروها هستند. در اطاق‌های اورژانس و زمانی که بیمار در بیهوشی به‌سر می‌برد و از‌دست‌رفتن حتی یک ثانیه باعث به خطر افتادن جان بیماران می‌شود، پزشکان می‌توانند به راحتی به این کدهای کاشته‌شده دسترسی داشته باشند.
• ورود به برنامه‌های آنلاین: بدون آنکه به یادآوری گذرواژه‌ها نیازی باشد.
• تعویض برچسب‌های متعلق به سگ‌هایی که در خدمت نیروی‌های ویژه قرار دارند. 
• باز کردن در‌ خانه‌ها و ماشین‌ها: بدون آنکه نیازی به استفاده از کلیدها باشد.

این فناوری موافقان و مخالفان خاص خود را دارد
امروزه پیشگامان جدیدی در موج دوم کاربرانی که از دستگاه‌های پوشیدنی استفاده می‌کنند ظهور کرده‌اند. در اکتبر سال 2004 میلادی، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA)، به‌کارگیری ریزتراشه RFID پزشکی را برای انسان‌ها  بی‌خطر دانستند. این ریزتراشه را VeriChip Corp طراحی کرده بود؛ شرکتی که در سال 2009 میلادی به PositiveID Corp تغییر نام داد. VeriChip  اولین راهکار در این زمینه به‌شمار می‌رود که قابلیت‌های مختلفی را در خود جای داده است. فراتر از حفظ مدارک پزشکی، این ریزتراشه برای کاربردهایی چون گروه خونی، احتمال حساسیت و تاریخچه سوابق پزشکی بیماران نیز استفاده می‌شود.

فراتر از حفظ مدارک پزشکی، این ریزتراشه برای کاربردهایی چون گروه خونی، احتمال حساسیت و تاریخچه سوابق پزشکی بیماران نیز استفاده می‌شود

در سال 2006 نزدیک به 80 بیمارستان موافقت کردند که اسکنر Verichip را استفاده کنند. برهمین اساس نزدیک به 232 پزشک با کاشت ریزتراشه‌ها در بیماران موافقت کردند. VeriChip یک شماره دیجیتالی 16 رقمی را در خود جای داده است که به اطلاعات ذخیره شده در بانک‌های اطلاعاتی متصل می‌شود. همچنین این کد 16 رقمی می‌تواند برای کاربردهای دیگری مانند تأیید هویت، امور مالی، نظامی و برنامه‌های تأمین اجتماعی استفاده شود. این دستگاه از طریق بی‌حسی موضعی کاشته می‌شود. در حالی که در ظاهر به‌نظر می‌رسد همگان با این فناوری کنار آمده‌اند، اما در مقابل مخالفان سرسختی نیز وجود دارند. مخالفان این فناوری بر این باور هستند که این ایمپلنت‌ها نه تنها مشکلاتی به لحاظ امنیتی، بلکه به لحاظ سلامتی به وجود می‌آورند. به‌طور مثال ممکن است فردی موفق شود روش هک کردن آن‌ها را به دست آورد یا گروه‌های خرابکار بتوانند از این ابزارها در جهت مقاصد خود بهره بگیرند. 

آینده از هم اکنون در دستان شما قرار دارد
فناوری جدید نه تنها به ما اجازه می‌دهد به مشاهده اشیا بپردازیم، بلکه این توانایی را به ما می‌دهد تا کارهایی را با این اشیا انجام دهیم. کارهایی که شاید در گذشته هیچ‌گاه به آن‌ها فکر نمی‌کردیم یا انجام آن‌ها را متصور نمی‌شدیم. آموزش نحوه استفاده از این ابزار به ما این امکان را می‌دهد تا فرصت‌های جدیدی را در بازار کسب‌وکار به‌دست آوریم. برای دستیابی به این مزیت، ابتدا باید به‌یادگیری آن‌ها علاقه‌مند باشیم. 
شاید تصمیم گرفته باشید مهارت‌های جدیدی را به دایره مهارت‌های خود اضافه کنید یا با اشیای جدیدی آشنا شوید یا این ابزارهای جدید را آزمایش کنید. برای این منظور کافی است در طول هفته تنها 15 دقیقه را صرف خواندن مقالاتی کنید که در خصوص فناوری‌های جدید منتشر می‌شوند. متدولوژی‌های جدید را آزمایش کنید. همواره سعی کنید چند گام از دنیای امروزی خود جلوتر باشید. مشتریان فردا درباره فناوری‌های جدید بسیار مشتاق خواهند بود. آیا به اثبات این حرف نیاز دارید؟ به آمارها و ارقام منتشر شده درباره محصولات اپل نظیر آی‌فون‌6S و اپل‌واچ نگاهی کنید. حداقل بهتر است درباره این مدل فناوری‌ها با مشتریان خود صحبت کرده و با آن‌ها تعامل داشته باشید. این‌کار باعث می‌شود در فردای دنیای فناوری که بر مبنای دانایی و هوشمندی استوار خواهد بود، حضور مقتدرانه‌ داشته باشید.

==============================

شاید به این مقالات هم علاقمند باشید:

ماهنامه شبکه اسفندماه منتشر شد؛ بررسی صنعت پوشیدنی‌های کاشتنی

با موتور جستجوی گوگل تلفن آندرويد گم شده خود را پیدا کنید

سالی همگام با رویش عناصر دیجیتالی

کیمیاگری در دنیایی‌ که به آن پرتاب می‌شویم

شاید ساعت‌های هوشمند آینده به شکل برچسب‌های الکترونیکی باشند

با این پوشیدنی فصل زمستان و دستکش‌ها دردسرساز نمی‌شوند + گالری عکس